Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 oktober 2025
Beaulieu's zwakke positie achter de Mincio bij Borghetto door midden brekende, wendde Bonaparte zich daarop naar Peschiera, dat op Venetiaansch grondgebied aan het Gardameer was gelegen, om hier met Beaulieu's achterhoede op haar terugtocht naar Tyrol af te rekenen en hem zelf het ontkomen in die richting te beletten.
Op het verwarde bed, in den rooden weêrschijn der gordijnen, lag Eline in een verwrongen houding, omwoeld door heur haren en heur verkreukeld nachtkleed. De dekens had zij van zich geworpen... En ook nu scheen zij te slapen: zij lag ook niet roerloos, maar bewoog haar hoofd, heur handen en een brekende ademhaling doorschokte, als met electrischen schok, haar lichaam.
Twee groote, warme vreugdetranen ontsprongen aan hare brekende oogen, zachtkens ontgleed de naam Cambyzes aan hare bleeke lippen; toen zonk zij in Atossa's armen, en ontsliep. Wij zullen niet beproeven eene nauwkeurige beschrijving te geven van hetgeen er gedurende de eerstvolgende uren plaats greep.
Er was een afrimpeling van hun wezen in het duister, of bij hun beiden even de nacht ophield, en achter hen de nacht weder begon. Zóó ook ziet ge des avonds twee boomen aan het stille pad, het donker brekende, en toch op zichzelf niet lichter dan de lucht. "Wie zouden 't wezen"? fluisterde Hilbert. "Ik ken ze in 't Noorden niet, en als 't donker is, zijn alle katten grauw."
Toen ik op mijn terugweg naar het meer den laatsten heuvelrug opklauterde, hoorde ik geritsel in het kreupelhout, daarna 't geknap van brekende takjes. Ik twijfelde er niet aan of dat deed een hert. De moeder had mij geroken, en nu kwam ze onder den wind in kringen achter mij aan, om er achter te komen of haar verloren kalfje bij mij was. Nog steeds wist ze niet wat er gebeurd was.
En buiten kwam de Dag zooals een minnaar, en spreidde 't schemerkleed wijd open, toen hij 't om de schouders hing. Maria ontwaakte, brekende, op haar bed. En stil en klaar lag ze, ziende den goddlijken ochtendstond. En zij hief zich. Haar voorhoofd ging naar 't licht. En zij wiesch zich, bukkende naar het water. En zij at iets en zei moeder goên dag. En zij ging door de lichte hooge straten.
Wie dus mij ziet bevlekt zijn ziel van zonde, Zoo mijn verbijstering hem niet verweekt Tot droeve deernis en een zachte klacht Om Meelij, dat uw spot zòò diep verwondde Dat uit mijn brekende oogen het slechts smeekt Den Dood, van wien alleen 't nog troost verwacht.
De broeders ondersteunen hem en beschouwen hem met heimelijk afgrijzen, want zijn gelaat wordt aschgrauw, als van een stervende, de smalle haarkrans op zijn hoofd wordt eensklaps sneeuwwit. "Mijne broeders," prevelt hij met brekende stem, eert steeds het onvergankelijke woord des Heeren en zoekt niet door te dringen in wat Hij opzettelijk voor ons verborgen hield. Voor Hem bestaat er geen tijd.
Bij gewoon weer, zelfs als het vloed is, komt het water nauwelijks boven deze rots, maar bij een hooge zee wordt zij met groot geweld door de golven bespoeld. Op deze rots waren Geoffrey en Beatrice door de brekende golf geworpen. Gelukkig voor hen, was zij dicht begroeid met zeewier, zoodat hun val in zekere mate gebroken was.
Het water is volkomen glad, zou men op het oog zeggen, door geen zuchtje van den wind gerimpeld, wanneer er plotseling uit het noorden een hooge golf komt aanrollen, doorschijnend, donkerblauw als ware het glas, eerst brekende zoodra hij op den wal stuit, als wanneer hij schuimend ineenstort met een donderend geluid en een onweerstaanbare hevigheid, die door kunst noch menschelijk vernuft kan weerstaan worden. Die golf wordt door andere gevolgd. Als daarin ankergrond te vinden was, zoude toch geen anker kunnen houden; maar er staat een negentig
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek