Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
Vlei er u niet mede, tenzij de klerk reeds vroeger getracht hebbe boekhouder te worden, bij een' komenijsman, bij een' winkelier, bij een tweedehands huis, bij wie hem nemen wil, in één woord, de wijssten doen dit het vroegst. Het geeft aanleiding, met meer menschen in betrekking te komen; het bewaart voor den vloek, van een' enkele af te hangen.
Daarin staat dat je in dit jaar precies zevenentachtig dollar en twintig cent er van af hebt genomen." "Heb ik nog wat te goed?" vroeg hij angstig. "Ik zeg je toch, duizenden en duizenden", antwoordde ik. Zijn gezicht klaarde op, als door een groote verlichting. "Het is goed", zei hij. "Zorg dat de boekhouder het goed beheert.
Evenwel, op den derden dag, toen Karnej hem een rekening van een modemagazijn, die Anna vergeten had te betalen, overgaf, en daarbij meldde, dat de boekhouder zelf daar was, liet Alexei Alexandrowitsch hem binnen komen. "Excuseer mij, excellentie, dat ik het waag u te storen. Maar als u beveelt, dat ik mij rechtstreeks tot haar excellentie zal wenden, gelief mij dan het adres op te geven."
Na eenige dagen ontving ik een brief van de Duitsche-Plantage-Maatschappij, waarin mij werd medegedeeld, dat ik op aanbeveling van den heer Mertel, als boekhouder in den dienst der maatschappij was aangenomen en mij zoo spoedig mogelijk aan de kantoren vervoegen moest. Een week later bevond ik mij aan boord van een stoomboot op reis naar Adelaïde.
En de Chineesche boekhouder achter zijn lessenaar schreef van iederen koelie op wat hem aan loon toekwam. Binnenkort zou de laatste voor het laatste werk zijn uitbetaald, en de tabak, gepakt in de op Borneo gevlochten matten, aan boord gebracht van het stoomschip dat de waar naar de Amsterdamsche veiling brengt.
Ja, moeder. Want ... weetje wat ik zeg? Ik zeg: 'n mensch is sterfelyk. En die oude heeren ... voor hoe oud zag je ze wel aan, Wouter? Moeder, die boekhouder was wel ... zestig. En m'nheer Wilkens ook zoowat. Zieje! Ik zeg dat 'n mensch sterfelyk is. En daarom ... niet dat ik naar iemands dood verlang, gut né, maar ... als iemand zóó oud is ... wat zeg jy Stoffel? Zeker, moeder.
Maar hy was te bekwaam in z'n specialiteit van perpetueel ondergeschikte, om de kitteling van z'n streelen aftestompen door overvoer. Meer dan tweemalen daags zeide hy 't niet. En gewis ook zóó veel keeren kon m'nheer Kopperlith het verdragen zonder op 't afgryselyk denkbeeld te komen dat z'n boekhouder hem voor den gek hield. Neen ... Dieper had verder kunnen gaan, waarachtig!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek