Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
MEVR. STOCKMANN. U is er toch nog al goed afgekomen bij hem, dunkt me. HOVSTAD. O jawel, maar dat is maar een soort van wapenstilstand. BILLING. Dát is het! Dat woord teekent den toestand. DR. STOCKMANN. Wij moeten bedenken dat Peter een eenzaam levend mensch is, de stakkerd! Hij heeft geen eigen thuis waar hij het gezellig hebben kan; hij heeft altijd maar zaken, zaken.
HOVSTAD. Zoo helder en duidelijk; men behoeft heelemaal geen man van het vak te zijn om het verband te begrijpen. Ik durf gerust zeggen dat u alle ontwikkelden op uw hand krijgen zal. ASLAKSEN. En ook alle bezadigden? BILLING. Bezadigden en niet bezadigden, ik denk wel nagenoeg de heele stad. ASLAKSEN. Nu, dan kunnen wij dat verslag wel drukken. DR. STOCKMANN. Ja, dat zou ik ook denken!
PETRA. Maar hoe kan Billing met zijn radicale opvattingen...! HOVSTAD. Och, Billing is veelzijdig. Nu solliciteert hij naar de betrekking van secretaris bij het gemeentebestuur ook al, hoor ik. PETRA. Dat geloof ik niet, mijnheer Hovstad. Hoe zou hij zich in zoo iets kunnen voegen? HOVSTAD. Ja, dat moet u hem zelf maar vragen! PETRA. Nooit zou ik dat van Billing gedacht hebben. Niet?
PETER STOCKMANN, oudere broeder van den dokter, burgemeester, hoofd van de politie en president van het Bestuur der Badinrichting, enz. MORTEN KUL, leerlooier, pleegvader van Mevr. Stockmann. HOVSTAD, redacteur van de "Volksbode". BILLING, medewerker aan dat blad. HORSTER, scheepskapitein. ASLAKSEN, boekdrukker. Het stuk speelt in een kustplaats in Zuidelijk Noorwegen.
Mag ik even door alsjeblieft? Ik ben de verslaggever van de "Volksbode". Dank u wel! EEN WERKMAN. Wie was dat? EEN TWEEDE. Ken je dien niet? Dat is Billing, van Aslaksen zijn courant. HORSTER. Hier dacht ik dat de familie het best zou zitten; hier is u er dadelijk uit als er iets gebeuren mocht. MEVR. STOCKMANN. Denkt u dan dat er herrie zal zijn?
DR. STOCKMANN. Jawel, dat kan wel waar zijn; maar u moet er toch mee wachten. Ik zal u later wel ophelderen.... PETRA. Goeden avond. DR. STOCKMANN. Goeden avond, Petra, ben je daar? PETRA. En daar zitten ze zich hier maar te goed te doen, terwijl ik mij buiten afbeul! DR. STOCKMANN. Nou, doe jij je dan ook maar eens te goed. BILLING. Zal ik u een glaasje klaar maken? DR. STOCKMANN. Een brief?
MORTEN. Neen, daar heb ik niks geen lust in. HOVSTAD. Ja, maar, wat wil je dan worden mettertijd? MORTEN. Ik zou 't liefst viking worden. EJLIF. Maar dan zou je toch een heiden moeten zijn. MORTEN. Nou, dan zou ik een heiden kunnen worden. BILLING. Dat ben ik met je eens, Morten. Dat is net wat ik óók zeg. Welneen, mijnheer Billing, dat meent u niet.
Ofschoon de pretendent op jaren was, hoopte Billing dat zijn dochter een gunstig oor zou leenen aan een vrijer die zich zeer bleek te onderscheiden en hij gaf onmiddellijk toestemming. Zoo vertoonde Odin, nog onbekend, zich aan de prinses, maar zij wees boos zijn voorstel af en sloeg hem ruw om de ooren toen hij haar poogde te kussen.
Terwijl Billing mistroostig nadacht in zijn hal, trad plotseling een vreemdeling zijn paleis binnen. De koning keek op, en zag een man van middelbaren leeftijd, gewikkeld in een wijden mantel, met een breedgeranden hoed over zijn voorhoofd getrokken om te verbergen dat hij slechts één oog had.
Er is al weer geen lamp in mijn kamer! MEVR. STOCKMANN. Jawel, de lamp staat aangestoken op je schrijftafel. DR. STOCKMANN. Goed; best. PETRA. Wat zou dat kunnen zijn, moeder? MEVR. STOCKMANN. Ik weet 't niet; in de laatste dagen heeft hij zoo dikwijls naar den brievenbesteller gevraagd. BILLING. Vermoedelijk een patiënt buiten de stad. Hè, dat zal smaken!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek