Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Lang werkte die magt gunstig, doch onmogelijk kon zij duurzaam zijn: want zij moest van zelf ontbonden worden, toen eerlang het volk, zijne kindschheid ontwassen, naar meerder licht streefde, en toen misbruiken het ligchaam der geestelijkheid zelve bevlekt hadden.
Hij zoekt en vindt Hem bij die sponde, waarop hij zich zal neerleggen, en als hij zijn God dan aanspreekt, dan is het, of hij tot Hem zegt: »Zijt Gij daar weder, o, mijn goede, trouwe God! om mij in de armen uwer trouw voor dezen nacht te besluiten?« En als het stil gebed dan is uitgestort, en gedankt is voor al Gods trouwe op dien langen dag, en vergeving is gevonden in het bloed des Lams voor al de zonden, die dien dag bevlekt hebben, dan klimt het vertrouwen in de ziel weer op, en bij het: Amen, ja, Amen, Hallelujah! voelt hij zich door zijn God als opgenomen, en op zijn sponde neergelegd. »Ik lag neder en sliep, want de Heere ondersteunde mij!« is dan zijn zalige bevinding.
Hoewel hij voor zich zelf en anderen elke onnoodige smart verfoeit, heeft hij toch in zijn karakter den moed aangekweekt om, waar dit geeischt wordt, eene noodige wonde te kunnen slaan. Maar er is, ook bij zulke aanleidingen, geen zweem te bespeuren van de ruwheid, die onnoodig de handen met bloed bevlekt, door het wroeten in de hartewonden van den naaste.
Wij bidden u, Mijne heren, zodra gij in uw lenen zult teruggekeerd zijn, bedaart de gemoederen, brengt alles tot rust, opdat de zege door geen oproerigheid bevlekt worde, en lijdt bovenal niet dat het volk meer vervolgingen tegen de Leliaards aanvange: het behoort ons over dezelve recht te doen. Wij moeten u verlaten.
Den naam zijner moeder had hij vergeten. Zijn ziel was door de liefde bevlekt, ja, zoo hij was blijven leven, voor altijd besmet. Van den eersten, teederen droom, vóór ze hem gevraagd had, met haar mede te gaan, bleef zelfs de herinnering niet over. Het was gelukkig, dat hij stierf. Het maanlicht was over land en water gelijk. Hij wist het niet, dat hij met haar in den vijver schreed.
Winter. Januari heeft sombere morgens, die het hart doen verstijven. Toen ik dien morgen ontwaakte, werd ik door een onbestemde vrees overmeesterd. In den loop van den nacht was de dooi ingevallen, en toen ik op den drempel mijner deur het landschap bekeek, scheen het mij toe een reusachtige grijsgrauwe damp te zijn, bevlekt met modder, van scheuren vervuld.
zegt de ballade. »Zijn deze wreede oogen werkelijk dood? Zie ik er geen dreiging in? Mijn handen zijn rood van het bloed mijns broeders, maar het is slechts toeval, dat de zijne niet bevlekt zijn met mijn bloed.« Dit gedeelte van het gedicht is treffend om de atmosfeer van doodelijke kilte, die volgt op het oogenblik van den moord beangstigend, beklemmend.
LYSANDER. En daar verdween de Leeuw. PYRAMUS. "Ik dank u, maanlicht, voor uw zonneglans, Ik dank u, maan, daar gij zoo helder straalt, Want bij dien gouden lichtgloed is er kans, Dat mij 't gezicht van trouwe Thisby smaakt. Maar stil! wat leed! O lot, hoe wreed! Wat jammer is dit hier? Mijn oog, o ziet! Dat kan toch niet; Mijn hartlap, mij zoo dier! Uw mantel goed Bevlekt met bloed?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek