Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Als je die onbeschoftheden geleerd hebt in je idiote, filozofische gesprekken met Vincent... Eline was zich niet meer meester. Hare zenuwen waren als koorden gespannen en trilden onder Betsy's beleedigingen als onder ruwe handen. En Betsy's toespelingen op Otto, op hare sympathie voor Vincent, die zij geheel en al meende verborgen te hebben, maakte haar razend van machtelooze woede.
"Ik ben je zeer dankbaar voor je vertrouwen," herhaalde hij zacht de woorden, die hij te voren in Betsy's tegenwoordigheid in het Fransch tot haar gesproken had; hij sprak Russisch en zeide gedurig "jij," en dit "jij" vertoornde Anna.
Toen zette Jo zich op Betsy's kleine stoeltje dicht bij hem, en vertelde hem al haar bezwaren; hoe zij in opstand was geweest tegen God, hoe zij vruchteloos gestreden had en daardoor ontmoedigd was geworden, hoe klein haar geloof was, en hoe donker het leven haar dus toescheen, en hoe zij geheel en al in de war en bitter wanhopig gestemd raakte.
Morgen was zij, Eline, jarig; zou Betsy dan een eersten stap doen ter verzoening, of lag eigenlijk de oorzaak van den twist bij haarzelve? Zoo zij geweten had, hoe zij ontvangen ware geworden door haar zuster, had zij gaarne een toenadering gewaagd, desnoods excuus gemaakt, maar nu vreesde zij Betsy's koelheid. Zij zou dus wachten, wachten.
De werkelijkheid echter was een, van Betsy's kant, ijskoude neêrbuigendheid geweest, waaronder zich Eline nu haar houding eenigszins als een dwaas figuur voorstelde.
En, daar zij het zoo van harte wenschte, verbeeldde Jo zich ook, dat zij een toenemende innigheid in Laurie's gedrag opmerkte, dat hij nu en dan fluisterde, minder dan gewoonlijk lachte, een beetje afgetrokken was, en gedurig den shawl over Betsy's voeten goed legde, met een bezorgdheid, die werkelijk teeder genoemd kon worden.
Henk kwam binnen, in zijn huisjasje, met zijn joviaal, vriendelijk gezicht en dit stelde Jeanne nog meer gerust dan Betsy's verklaring. Emilie, ruischende van de gitten, en levendig als altijd, kende zij goed, en alleen Georges maakte op haar, in de onberispelijkheid van zijn frac en zijn gardenia, een indruk van gegeneerdheid.
»Kom, mama! We zullen het hoofd omhoog en moed houden, niet waar? Reken op mij, ik zal voor u werken...." Betsy's stem klonk zachter en vriendelijker dan vroeger. De tegenspoed droeg ééne goede vrucht althans hij neigde het hart van het jonge meisje tot ootmoedig medelijden met hare zwaar beproefde moeder. Mevrouw Muller Belmonte drukte Betsy zwijgend de hand.
Zij greep Betsy's polsen in den nerveuzen greep harer vingeren en, sissende tusschen hare tanden, kreet zij met een schelle stem: En nu stil! Hou je mond, zeg ik je. Praat niet meer over Otto, praat niet meer over Vincent, want ik bega... ik bega een ongeluk aan je! Je agaceert me, je agaceert me, ik word dol, zooals je me agaceert... Pas op! Betsy rukte zich gekrenkt los.
Maar dien avond verbeeldde Jo zich, dat Betsy's oogen met bizonder welgevallen op het levendige, donkere gezicht naast haar rustten, en dat zij met gespannen aandacht luisterde naar een verhaal van een interessant cricketspel, hoewel de verschillende technische termen even onverstaanbaar voor haar waren als sanscrit.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek