Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 oktober 2025
Ik had het den volgenden dag kunnen verkoopen voor méér dan ik had betaald; maar wat de koopsom betrof, daarmee had ik wel heel ongelukkig kunnen treffen; de koersen stonden toen juist zoo laag, dat ik bepaald met groot verlies effecten zou hebben moeten verkoopen, als ik niet toevallig bij mijn bankier over de benoodigde som had kunnen beschikken." Elinor glimlachte even.
Dat was voorzeker te betwijfelen. Hij bleef het oog op de cijferreeksen gevestigd houden en scheen overigens niets te zien of te hooren. "Wat deedt gij dan toch, toen ik binnentrad?" vroeg Sarcany, terwijl hij het papier greep. "Ik?" hernam de bankier als verschrikt... "Ik?... Geef mij dat papier terug, Sarcany."
Toen zoo zijn plan vastgesteld was, sloot Sarcany het venster, ging naar bed en was weldra in een diepen slaap gedompeld, zonder dat zijn geweten die rust stoorde, zonder dat zelfs eenige wroeging zich deed gevoelen. Met Silas Toronthal was het niet zoo gesteld. De bankier bracht een schrikkelijken nacht door. En niet zonder reden! Wat bleef hem van zijn vermogen van weleer nog over?
Dit laatste sprak de bankier luid en in 't Fransch, daar de graaf zich juist bij hen voegde, zeker met het oogmerk om de dame des huizes zijn arm te bieden. »Caprice de millionnaire, daar is niets tegen te doen," hernam mevrouw Daubenheim, terwijl zij met gracie het grafelijk geleide aanvaardde en daarmee het sein gaf tot de promenade naar de eetzaal.
"Dezen avond zullen wij rijk, zeer rijk zijn!" riep Sarcany uit, "en ik beloof u, dat wij dan niet meer verliezen zullen, wat wij teruggewonnen zullen hebben! Wat er ook heden gebeuren moge ... wij zullen dan het spelen staken." "Heden?..." vroeg de bankier in gespannen verwachting. "Het spelen staken?... Heden reeds?" "Morgen verlaten wij Monte Carlo!... Morgen stevenen wij naar Tetuan."
Zij dachten er niet over en ofschoon de koning eens had gezegd: "Er zijn maar twee menschen, die het goed meenen met Frankrijk, dat zijn Turgot en ik," kreeg deze in 1776 zijn ontslag en werd vervangen door Necker, een bankier uit Genève.
Het was alsof het geld langs een hellend vlak wegstroomde! Al de winst, die Silas Toronthal in den namiddag behaald had, vervloog voor en na. De bankier was schrikkelijk om aan te zien. Zijn gelaat was verwrongen en vuurrood en toonde aan, hoedanig het bloed hem naar het hoofd steeg. Zijne oogen stonden verwilderd en schier uitpuilend.
Overal waar de Romeinsche soldaat zijn kwartier opsloeg, de Romeinsche kolonist zijne akkers omheinde, aan de Theems, aan den Donau, aan de Tigris en den Nijl, zetten zich ook de Romeinsche bankier en de Romeinsche koopman neder, begaven zich ook uit Italië de landmeters en de architecten, de opperpriesters en de advokaten, de schoolleeraars, de kunstenaars en de handwerkers heen.
Neen, Sarcany antwoordde niet, daarin had Silas Toronthal volkomen gelijk. "O, gevloekt zij de dag, waarop ik u leerde kennen, Sarcany, de dag, toen ik uwe diensten verzocht!" De Siciliaan grinnikte van de pret. Het gesprek werd nu eerst interessant voor hem. "Ik zou niet zoo diep gevallen zijn, als ik thans ben!" ging de bankier kermend voort.
In dat brandpunt van slavenhandel zou het betoog niet te leveren zijn, dat Sava niet het wettige eigendom van de Marokkaansche vrouw was. Hoe zou bewezen kunnen worden, anders dan door den brief van mevrouw Toronthal en door de bekentenis van den bankier, dat zij de dochter was van graaf Mathias Sandorf? Daarenboven, hoe bij haar te geraken?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek