Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 oktober 2025
Pescadospunt volgde hen onmiddellijk, zonder evenwel tot zijn grooten spijt, verder iets van hun onderhoud te kunnen vernemen. Ziehier evenwel wat Sarcany, op een toon die geen tegenspraak duldde, zeide tot den bankier, die in zijn tegenstand dadelijk merkbaar verflauwde.
Oom zelf heeft mij op het idee gebracht om je wat te gaan plagen en te zien of ik u althans voor vandaag niet wat van uwe gewone simpelheid kon afbrengen!" »Mijnheer Steinhausen! Een bankier, die het altijd zóó druk met zijne zaken heeft, zou die zich met mijn toilet bemoeien? D
De bankier verliet een kwartier later het gekasematteerde vertrek, dat hem tot gevangenislokaal diende, waarbij Kaap Matifou met zijne breede hand de vuist van den misdadiger als in een schroef geklemd hield, en volgde gedwee zijn geleider door de groote straat van Artenak, naar de Raadzaal. De bankier had aan Luigi gevraagd, waarheen men hem voerde, maar had daarop geen antwoord bekomen.
Hij wierp een lias met schuldbrieven van kleine kooplieden, die in bekrompen omstandigheden waren, op 't vuur. Toen schreef hij een brief, dien hij verzegelde en op welks adres men had kunnen lezen, zoo iemand op dat oogenblik in de kamer ware geweest: "Aan Mijnheer Laffitte, bankier, rue d'Artois te Parijs."
"Nu, ik ben blij, dat gij zoo vol vertrouwen zijt.... Ik wenschte, dat ik ook zoo was," zucht de schilder en vervolgt dan, zich vermannend: "Doch nu ter zake! Gij kunt uw tijd niet verbeuzelen met hofmakerij. Koningin Elizabeth moet verwittigd worden van het complot tegen haar leven en gewaarschuwd voor Ridolfi, den Italiaanschen bankier in Londen."
De particulier, die mij door zijne bestelling vereerde, was de schatrijke bankier v. d. H., die zich voor mij interesseerde om voldoening te geven aan een geacht Amsterdamsch predikant, academie-vriend van dominé Roestink!
Vergelijkenderwijs was de merrieschimmel, die André naar buiten sleepte, een dier van lage afkomst: naar de schatrijke weduwe van een bankier, die voor hare kosten een geheel weeshuis had laten bouwen, doch in wier aderen nooit een druppel edel bloed gestroomd had, heette zij "mevrouw Tissot."
Verstaat gij mij? Dat is duidelijk!" Bij die zoo formeele beschuldiging gevoelde zich de bankier Silas Toronthal vernietigd. Dokter Antekirrt wist toch niet alleen, dat Sava zijne dochter niet was, maar hij wist ook, dat zij de dochter van graaf Mathias Sandorf was! Hij wist hoe en door wien de samenzweerders van Triëst verraden waren!
"Ik heb geen enkel oogenblik geslapen!" siste Silas Toronthal meer dan hij sprak. "Niet?" "Neen, geen enkel. Hebt gij kunnen slapen?" vroeg de bankier woest, terwijl een zweem van afgunst zijn gelaat ontroerde. "Zeker heb ik kunnen slapen. Maar ... des te erger, Silas Toronthal, des te erger voor u." "Waarom? Zeg mij, waarom des te erger voor mij en niet voor u? Dat wil en moet ik weten."
Innerlijk dieper geschokt dan hij toonen wilde, had Frits met eene stem, die hij onverschillig trachtte te doen klinken, gevraagd waar de heer Verburg en zijne dochter zich nu ophielden? »Dat is niemand bekend," hernam Clara. »Behalve den bankier Steinhausen te Amsterdam," viel haar echtgenoot in, »want aan dezen heeft Verburg de regeling zijner zaken toevertrouwd."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek