Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Tegenwoordig zelfs, nu de paedagoog als plechtanker van het heil der menschheid in de plaats getreden is van den Heidelbergschen catechismus, en zijne werkplaats, de school, de dame is om wier gunst de geduchtste strijders in Kerk en Staat elkander bekampen tegenwoordig zelfs baadt de Nederlandsche hulponderwijzer zich zelden in weelde.
Daarbij wonnen wij vooreerst een prachtig gezicht op de kloven, als met zaagtanden in de rotsen geslagen, en waar aan den eenen kant alle afloopende terrassen in donkere schaduw liggen, terwijl zich de overkant in een zee van licht baadt.
Gij vindt het in de kazernen en legerkampen, zoowel als bij de feestvierende schare op een dorpskermis en in de gehoorzalen der hoogescholen; gij vindt het bij den prins, die zich in oostersche weelde baadt, bij den handelaar op zijn kantoor, bij den boer, die zijn ploeg door den zwaren kleigrond drijft; bij den dief zelfs, die zijn makker het deel van den buit betwist.
Ik zei vaarwel: ik zal haar wederzien! De hemel vlamt; de blonde dageraad Rijst uit die rotsen, en vervult met geuren Het dal, dat zich in gloed van rozen baadt, En zwelgt in frisschen dauw en gouden kleuren. Gegroet, gij bergen in uw pronkgewaad En zomerhoogtij-dos! Uw kammen beuren Het hart omhoog, dat voor de Schoonheid slaat, En uit de roos, Natuur, wil honig puren.
Tot duizendmaal toe had hij op zijn horloge gekeken, en hij eindigde met te wagen op beschroomden toon te zeggen: "Gij blijft al heel lang in het water, lieve. Gij moest er uitkomen. Dat gerekte baden zal u vermoeien". "Maar ik ben er pas in!" riep de jonge vrouw. "Het is alsof men in melk baadt".
Als door een wonder is de mist opgelost en zoo ver het oog reikt, baadt zich de grond van Egypte, van leven tintelend, in de gouden stralen van den mooien zonneschijn. Omlijst door een oase van groen, lijkt de stad een wit juweel, met hier en daar een rose of blauw vlekje, dat afkomstig is van een of ander lichtgeverfd huis. De egyptische steden zien er veel beter uit van verre dan van dichtbij.
De mijn is 450 voeten diep, en elk arbeider draagt omstreeks 200 Eng. ponden gewicht aan steenen naar boven. Met dezen last moeten zij tegen boomstammen opklimmen, welke in eene zigzaglijn in de schacht staan, en waarin kruiselings kepen zijn gehakt. Een sterk man, die aan dit werk niet gewoon is, baadt reeds in zijn zweet als hij niet meer dan zijn eigen lichaam naar boven behoeft te dragen.
Behalve de koude baden, houden de Franschen, en vooral die, welke het zuidelijk gedeelte bewonen, even als voorheen de Romeinen en Grieken, veel van het warme bad, en maken daar zelfs in de zomerhitte gebruik van, blijvende 'er doorgaans een half uur of langer in zitten; men vindt dan ook in de meeste steden badhuizen, waar men zich voor 24 of 30 sols in blikken of steenen bakken baadt . Ik maakte 'er op reis nog al eens gebruik van, om mij te wasschen, maar om 'er lang in te blijven, vind ik niet goed: want men wordt 'er loom en vadzig van.
Mijn handen rusten op de uiterste kusten Der aarde, als, in roerloos peinzen, Eén bonte gedachte ik mijn liefde verwachte... Die mij achter de zon zal doen deinzen. ’k Zie, ’s nachts, door mijn armen de sterren zwermen En het donzige wolken-gewemel, En de maan, die mij haat, en zich koestert en baadt In den zilvren lach van den hemel.
Vervolgens al die hartverscheurende schilderingen van Jezus' dood en lijden, de moeder die met het dode lichaam in haar armen klagend rondloopt, zij kust hem op zijn ogen, wangen en neus, omhelst hem met »al het zoete harer liefde", baadt zijn lichaam in tranen en smeekt haar »filium dulcissimum" om een levensteken te geven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek