United States or Brazil ? Vote for the TOP Country of the Week !


We doen nu misschien alles wel 'n beetje vreemd, niet comme il faut, maar je krijgt toch overal idee van en leert ingrijpen." "Op de gunstige uitwerking van op-kamers-wonen voor beide geslachten!" stootte Henri met Else aan, en de foscobekers rinkelden.

In zijne woorden trilde een heimelijke vrees, alsof zijn geluk aan haar antwoord zou hangen. Het was zoo: zijn woorden verrasten haar, zij beschouwde hem, niettegenstaande zijn vier-en-twintigste jaar, nog zoo een beetje als haar jongen, als haar troetelkind en.... hij dacht aan trouwen!

De Franciskaan zag alles, kauwde wat op de "laboe", nam een beetje bouillon, liet toen met gedruisch zijn lepel vallen en schoof daarna woest zijn bord van zich af. De dominikaan was geheel verdiept in een gesprek met den blonden jongeman. "Hoe lang bent u van 't land weg geweest?" vroeg Laruja aan Ibarra. "Bijna zeven jaar." "Wel, wel, dan zult u alles vergeten zijn!" "Integendeel.

Bumble deed onder het spreken een ongelukkige poging zijn lantaarn met woeste kracht vast te grijpen; de angstige uitdrukking van zijn gezicht deed duidelijk zien, dat hij werkelijk behoefte had een beetje, en geen klein beetje ook, driftig te worden eer hij een vijandelijken aanval zou doen behalve tegenover de armen of andere lieden, die tot dat doel opzettelijk in slechte conditie waren gebracht.

Is in tien dagen een-en-veertig ons aangekomen. Weegt nu bijna tachtig pond. En nog maar zes maanden! Natuurlijk een beetje onrustbarend." "Is ie goed in orde?"

Ik kon niet uit hem krijgen wat hij met dien vischhengel wilde. Onderweg rookte hij in een half uur vier sigaren uit zijn papieren sigarenpijpje, en toen ik aan het portier van hem afscheid nam vroeg hij me of ik niet een beetje tabak voor hem had. Na zes weken kwam hij terug met zes knoopen aan zijn jas en een paar rooie pluche pantoffels aan zijn voeten. Hij weigerde alle opheldering.

Dan kan ik u een kopje thee brengen, als u in bed bent." Elsje stond langzaam op van den stoel, waarop ze in moedeloos gepeins was verzonken geweest. "Ja, ik zal naar bed gaan," zei ze, "maar je behoeft me niet te helpen. Ik kleed me altijd alleen uit." "Maar misschien gaat het een beetje gauwer, als ik u help met dien vastgespelden rok," zei Keetje goedhartig.

Waarom die jongen eerder dan een ander? Jozef verhaalde dan, dat Marius gezegd had, dat hij hoopte mevrouw, die zich wel erg moest vervelen, misschien wat afleiding te kunnen bezorgen. Hij meende gemerkt te hebben, dat het in der tijd door hem voorgedragen gedicht mevrouw wel een beetje bevallen had; nu kon hij haar misschien nog iets voorlezen, of zoo. Mathilde lachte hij dat idee.

Lesko Lipski, afgevaardigde van Russograd, uitgever van het anti-ministeriëele nieuwsblad De Kolokol, leider van de oppositie, en ontwerper van de Klooster-Wet, wiens costuum volgens de laatste mode een beetje door de Polen gehavend was, keek rond met dien brutalen, uitdagenden glimlach, waarvan hij de uitsluitende bezitter was.

Dit is allemaal maar een beetje praten en eigenlijk deed ik toch beter u te onderhouden over Cadiz, Zaragoza of minstens over Goya. Dat ik het nièt doe, is eigenlijk de schuld van mijn vriend Jan. Ik weet niet of ge u hem nog herinnert. Hij duikt sporadiesch op in deze feuilletons. Als in deze feuilletons, duikt hij ook sporadiesch op in mijn leven.