Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
»En ziet, gisteren in den avond kreeg ik bericht, dat Hare Majesteit dezen morgen naar Soestdijk zou vertrekken en dat de audiëntie tot later was uitgesteld. Afgesteld zou ik misschien moeten zeggen, want het is wel denkelijk, dat een tal van intriganten, die ik reeds tot vijanden heb gemaakt, die gelegenheid zullen gebruiken, om de nobele vrouw tegen mij in te nemen.
Heden morgen ontvingen wij een brief van dokter Tholozan, waarin hij ons mededeelt, dat de audiëntie bij den Shâh is bepaald op twee uren voor zonsondergang. Met het rijtuig van den eersten minister afgehaald, komen wij, na langs verschillende wachthuizen te zijn gegaan, op een der binnenhoven van het koninklijk paleis.
Binnenkort, vervolgde hij tot Siddha, zal er wel openbare audientie zijn en dan kunnen wij er heengaan. En van de vertrekken die de Keizer zelf bewoont, zult gij later misschien wel meer gewaar worden. Laat ons voor 't oogenblik nog wat bijzaken gaan opnemen, die het zien toch ook nog wel waard mogen heeten.
Toen die twee dagen om waren, vroeg Li opnieuw een audiëntie bij den Koning aan, welke dadelijk werd toegestaan. Zijne Majesteit kwam Li met uitgestrekte handen tegemoet, en vroeg terstond: "Wel, hebt u kans gezien, eenig licht te vinden in de duistere zaak?" "Ik geloof inderdaad, Sire, dat ik den dader op het spoor ben." "Den dader?" riep de Koning verrast.
Niemand had voorheen het recht om haren drempel te overschrijden, dan alleen de viziers, die zich naar den divan begaven, en de ambassadeurs der groote mogendheden, indien hun door den sultan eene audiëntie wordt toegestaan.
Een opperhoofd, die van den koning den last had ontvangen om zooveel mogelijk inlichtingen omtrent den reiziger in te winnen, was bij de audiëntie tegenwoordig, en deed met luider stemme verslag van zijne bevinding. Hij had vernomen dat de blanke man in het land gekomen was, om de beken, de rivieren en de meren te onderzoeken.
Ik vond de onderstelling gewaagd, maar de kapitein verzekerde mij dat ik volstrekt geen fâcheux troisième zou zijn, en zoo wandelde ik mee op naar den vervallen koepel, een uitgezocht rustpunt. "En nu, what's the matter?" zei Francis, zich tusschen ons in plaatsende. "Ik verleen audiëntie." "Het is allereerst een verzoek van mijn vrouw," sprak hij met eenige verlegenheid.
"De minister," zei Scipio, "zal u wel een goede betrekking geven, die ge kunt vervullen zonder op te houden een eerlijk man te zijn." Den volgenden morgen ging ik naar den graaf die gewoon was vóór zonsopgang audiëntie te verleenen. Ik ging in een hoek van de zaal staan en daar nam ik den graaf goed op, want ik had in het kabinet van den koning weinig aandacht aan zijn persoon kunnen schenken.
Uwe mededeelingen hadden mijne nieuwsgierigheid geprikkeld, meer nog dan mijne hebzucht het was door het blinkend millioen, en ik kon mijn ongeduld niet bedwingen tot uwe terugkomst van die particuliere audiëntie die u op zulk eene geheimzinnige wijze, op zulk een ongewoon vroeg uur, was toegezegd.
"De Dorpswaarzegger" had een enorm succes, de koning was verrukt: hij wilde den componist audiëntie verleenen en hem een jaargeld schenken. Rousseau weigerde op audiëntie te gaan en sloeg het jaargeld af. Het eerste begreep Diderot; het tweede vond hij bespottelijk: hierover liep hun eerste twist.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek