Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 augustus 2024
Hieruit volgde, dat ieder deed wat hij wilde, en het gansche regiment nog bestond uit vrije burgers, die geenen krijgsdwang erkenden. Wij hadden geene soldatenkleeding en oefenden ons niet in den wapen-handel. Wie tweemaal elken dag op het appel verscheen, was een vlijtig man en mocht zeggen, dat hij aan al zijne plichten had voldaan.
De reizigers traden het paleis binnen en troffen er twee prinsen aan, die daar reeds waren en hun huwelijksappels op de tafel hadden gelegd. De jonge man legde nu ook zijn appel op de tafel. Toen de tsaar de nieuw aangekomenen zag, zei hij tot hen, die hem omringden: "Wat zullen wij nu doen. Genen zijn vorstelijke prinsen, en dezen zien er uit als bedelaars!"
"Er is altijd iets nieuws," zei het publiek een publiek dat zoo overvoerd was van nieuwigheden, dat het zonder verbazing zoude aangehoord hebben, dat de aarde gespleten was, zooals men een appel doorsnijdt, en dat zou gezegd hebben: "'k Zou wel es willen weten wat "ze" hierna weer zullen beginnen."
Tom watertandde bij het gezicht van den appel, doch hij witte ijverig door. Ben zeide: "Heila, oude jongen, je moet voor straf werken, he?" "Wel, Ben, ben jij daar? Ik zag je niet." "Zeg, ik ga zwemmen. Zou jij ook niet willen, als je mocht? Maar jij moet werken, niet waar?" Tom keek den jongen aan en zeide: "Wat noem je werken?" "Wel, is dit geen werken?"
Terwijl ze den appel aten, hielden ze elkaar bij de hand en zeiden beiden: "Zuster, zuster, zuster mijn, Ik ben dijn en gij zijt mijn. Dijn mijn hut, dijn mijn spijs, Dijn mijn vreugd', dijn mijn prijs, Dijn mijn plaats in 't Paradijs." Toen kusten ze elkaar en zeiden godszuster tot elkaar.
De appel was verrot, hoe mooi hij er uitzag. Zijn kracht hield hem staande in dezen zwaren geloofsstrijd. De samenstelling van dit werktuig is zeer vernuftig bedacht. De Ruyter kenmerkte zich door zijn nederigheid en zijn godsvrucht. Wettig wettelijk wettisch. Volgens de wet.
"Ja, ik heb ze allen onder appèl!" riep hij uit, terwijl hij op zijn duim floot, waarop uit verschillende deuren vier of vijf zeer morsige kinderen te voorschijn kwamen en vroegen wat hun papa beliefde. "Dat je allemaal weêr heengaat, waar je van daan gekomen zijt," riep de oude heer, "en die het laatst in de kamer is, sla ik de ribben stuk."
Wel hinderde het hem, dat hij al elf jaar oud was en nog bij kinderen van vijf jaar moest zitten om de letters te leeren, maar hij beet door den zuren appel heen, en hij beet er zóó goed doorheen, dat hij twee jaar later al in de hoogste klasse zat.
Wij tellen nog eens over, en komen tot dezelfde uitkomst. "Houdt gij deze vergadering voor eene wettige Kamer, mijnheer de Voorzitter? Ja, gewis is zij eene wettige Kamer, de Tweede Kamer van Louisiana. Maar er zijn niet meer dan twee-en-vijftig leden tegenwoordig. Zes-en-vijftig hebben bij het appel nominaal geantwoord." O, Michael Hahn!
Of zult gij, die daar beurtelings een frisschen beet uit een zelfden appel doet, in later jaren nooit gewaar worden dat het noodig is den appel in een hoek te nemen en alleen op te eten; ja, de schillen weg te stoppen, en de pitten te zaaien voor uwe nakomelingschap?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek