Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
Vijf of zes leden voeren te gelijker tijd het woord, en betichten elkander luide van leugen en bedrog. "Stilte daar!" "Mijnheer de Voorzitter!" "Ga zitten, leelijke neger, en zwijg!" Het is een leven, als op een boerenkermis. Michael Hahn, die deze vergadering presideert, doet ons nevens zijn zetel plaats nemen, on tracht ons eenige opheldering te geven omtrent hetgeen wij zien.
De rechter Houston, nabij den voorzittersstoel staande, neemt hem nu den gebruikelijken eed van trouw aan de wet en de constitutie van Louisiana af. Wiltz houdt op nieuw appel nominaal, en neemt den tegenwoordigen leden den eed af. Hoewel zich enkelen verwijderd hebben, is toch het wettig getal nog bijeen. Hahn, onzeker wat te doen, is gebleven, en legt den eed in handen van Wiltz af.
Vigers, die verwacht dat iemand Michael Hahn zal voorstellen, heeft de onbeschaamdheid te zeggen, dat hij het voorstel van Billieu niet in omvraag wil brengen. Vigers is griffier griffier van de vorige Kamer en hij heeft niets anders te doen dan de presentielijst te lezen.
Michael Hahn, een advokaat, dien de republikeinsche partij tot voorzitter wilde benoemen, zit in Kelloggs kabinet. De scalawags wantrouwen Michael Hahn, omdat hij zich nog eenigermate gebonden rekende door de wet; maar hun partij was veel te arm aan rechtsgeleerden, om hem voorbij te kunnen gaan. Wien zullen zij anders tegenover Louis A. Wiltz, den conservatieven kandidaat, stellen?
Michael Hahn is evenmin voorzitter der Kamer, als ik President der Unie ben. Mijne Kamer is slechts een club, en niets meer, maar Hahn voert graag een titel, en de zwarte leden zijn er op gesteld als leden eener wetgevende vergadering te worden aangesproken. Wij wachten op eene schikking. Als de President standvastig blijft, zal de andere partij spoedig genoeg tot onderhandelen komen.
De partikuliere secretaris van William P. Kellogg brengt in ons hotel de boodschap, dat indien ik wenschen mocht een bezoek te brengen aan de wetgevende en aan de uitvoerende macht, de voorzitter Hahn en de gouverneur Kellogg mij met zeer veel genoegen op het Kapitool zullen ontvangen.
Wij tellen nog eens over, en komen tot dezelfde uitkomst. "Houdt gij deze vergadering voor eene wettige Kamer, mijnheer de Voorzitter? Ja, gewis is zij eene wettige Kamer, de Tweede Kamer van Louisiana. Maar er zijn niet meer dan twee-en-vijftig leden tegenwoordig. Zes-en-vijftig hebben bij het appel nominaal geantwoord." O, Michael Hahn!
Het noordfriesche eiland Sylt leverde my een voorbeeld van het eerstgenoemde gebruik, en het oostfriesche eiland Borkum van het tweede. Zoo vind ik in de belangryke geschriften van den bekenden sylter Stand-Fries C. P. Hansen, eene sylter vrou vermeld die in 1746 leefde, en Merret Lorens Petersen Hahn genoemd werd. Dat is: Merret, de dochter van Lorens, die een zoon was van Peter Hahn.
Maar weet, Mijn zoon, en verkondig het alomme, het einde der dagen van De Nieuwe Groene is nabij, ja het is haastiglijk te komen. En het zal te dien tijde geschieden als Mijne vijanden den mond wijd zullen opensperren en uitbreken in gejuich, dat Ik een nieuwe Tent-van-Wiessing maken zal, hoedanig geen Kleerekoper ooit heeft aanschouwd noch een Hahn geteekend.
Een neger, Demas genaamd, lid voor Sint-Jansparochie, staat op en interpelleert de Kamer met een daverende stentorstem. Daar is eene zekere welsprekendheid in hetgeen hij zegt. "Ja, zegt de president Hahn, daar steekt iets in deze kerels. Bijna allen zijn zij geboren slaven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek