Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
De gouverneur wendde zich verwonderd tot den alcalde. "Als ik me niet vergis," antwoordde deze met een lichte buiging, "is het dezelfde jonge man, die van morgen een kwestie met Padre Dámaso gehad heeft, ter zake van de preek." "Nogal een! Heeft die geestelijke 't in zijn hoofd gezet de heele provincie in beroering te brengen, of gelooft hij, dat hij hier de baas is? Laat hem binnen!"
De alcalde streek zich de oogen uit, strekte een arm, alsof hij zich uitrekte, stiet een hartgrondig ah! uit, en geeuwde. De mis werd voortgezet.
"We moeten hem gehoorzamen!" herhaalden eenige oudjes. "We moeten hem gehoorzamen, anders sluit de Alcalde ons allemaal op," voegden andere oude heeren er droevig aan toe. "Nu, gehoorzaamt dan en houden jullie feest!" riepen de jongen en stonden op. "Wij nemen onze bijdragen terug." "Alles is al binnen!" zeide de "gobernadorcillo".
"Zijne Excellentie zal hier om vier uren in den namiddag aankomen, heeren en dames!" zei de alcalde plechtig. "We kunnen rustig ons maal beëindigen!" Het gesprek hervatte zijn gewonen loop.
Ten slotte verscheen mijnheer de alcalde met zijn gevolg, komende van de sacristie, en zette zich neder op een der prachtige armstoelen, die op een tapijt stonden. De alcalde was in groot costuum, met de sjerp van de Karel de Derde-orde om, en vier of vijf decoraties op de borst. Het volk herkende hem niet. "Wel kijk!" riep een landbouwer, "een burger als komediant gekleed!"
En de onvrome verwijderde zich, zonder acht te slaan op de scheldwoorden en onheils-profetieën, die de prikkelbare meester hem aangaande zijn hiernamaals uitsprak. Wachtende op de komst van den alcalde stonden de menschen te transpireeren en te gapen. Waaiers, hoeden en zakdoeken dienden als afkoelers. De kinderen kreten en schreiden, wat den kosters werk gaf, om ze de kerk uit te zetten.
Ik heb vandaag eindelijk eens die 'weleerwaarden' duidelijk gemaakt, dat we hier niet allemaal hun speeltuig zijn: dit jongemensch heeft me de gelegenheid verschaft en ik zal gauw met dien fraile afrekenen. Jammer dat die jongeman den een of anderen dag ... maar roept u 's den alcalde!" Deze verscheen onmiddellijk.
Hei, muziek, muziek! De baas in 't blok zetten!" "Meneer de alcalde," zeide Ibarra op ernstigen toon: "Als we door treuren de doode niet weer kunnen opwekken, krijgen we dat zeker nog minder gedaan door iemand gevangen te laten nemen, van wien we in 't geheel niet weten, of hij schuldig is. Ik sta borg voor zijn persoon, en verzoek hem in vrijheid te laten, voor de eerste dagen ten minste."
"Onnoozele hals!" antwoordde zijn buurman, hem aanstootende, "'t is Prins Villardo, dien we gisterenavond in den schouwburg gezien hebben!" De alcalde rees in de achting van 't volk, want zoo was hij in hun oogen de betooverde prins en overwinnaar van reuzen. De mis begon. Zij die zaten, stonden op, die sliepen ontwaakten door het luiden van 't belletje en de welluidende stem der zangers.
De alcalde begreep de terechtwijzing, en boog, om zijn ontroering te verbergen. "Laat u 't zelfde aan den alférez zeggen die hier de sectie kommandeert. En gaat u 's na, of het waar is, dat deze meneer op zijn eigen houtje handelt, buiten zijn reglementen om. Ik heb daarover meer dan één klacht gehad." Capitán Tiago verscheen, strak en glimmend van de stijfsel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek