Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 21 mei 2025


Een vervaarlijk gerucht, honderdmaal akeliger dan de ontzaglijkste stilte, heerste boven de opgehoopte lichamen. Het was de stem der gewonden, roepende: "Drinken, drinken ...Om Godswil, drinken!" De zon brandde met hevige gloed op hun ontblote spieren, en pijnigde hen met een onverdragelijke dorst, hun lippen kleefden aan elkander, en met moeite konden zij een ratelende doodsklacht vormen.

't Was een bewoond oord zonder menschen, een eenzaam oord met menschen; 't was een boulevard der groote stad, een straat van Parijs, vreeselijker des nachts dan een bosch, akeliger des daags dan een kerkhof. 't Was de oude wijk der Paardenmarkt.

In zulke bange ogenblikken konden zij de aandoeningen harer ziel moeilijk uitdrukken; want ieder woord baarde haar een akeliger vooruitzicht; ook waren zij tegelijk op de knielbank neergezonken, haar hoofden rustten zwaar op de lessenaar en haar tranen lekten in stilte over haar wangen.

Zij ging weêr binnen en zag Jozef, die voor het lijk was blijven staan, en te vergeefs, ongeduldig over zijn eigen gevoeligheid, probeerde om niet te huilen. Dit deed Mathilde ontzaglijk veel goed. Zij voelde zich-zelf er een beetje door verlicht en zij omhelsde en zoende hem uit dankbaarheid. Boven op haar kamer was alles nog akeliger en duisterder dan overal-anders.

De nacht van de wanhoop daalde op Hispaniola neer, en niet vóór men in het stille graf rustte, kon men uit dien nacht komen. De wereldgeschiedenis is vol treurspelen, maar waar zullen we akeliger lot vinden dan dat van de bewoners van de West-Indische eilanden? Velen vluchtten in wanhoop naar wildernissen, waarin men haast niet doordringen kon, of naar bergspelonken.

Ja, de voorname dame had erg medelijden met het arme kindje, en ze streelde het met haar mof in 't gezichtje, en 't kriebelde wel, maar toch, het lachte er van; en mevrouw kwam ook al eens met den vinger op 't lijfje: kiesewiesewiet, en dan kraaide het, zoodat ze 't hoe langer hoe akeliger vond om het wormpje daar op den kouden grond te laten liggen.

Maar treuriger en akeliger dan de indruk van dit onderaardsche verblijf was nog de indruk, dien het eenige redelijke wezen moest teweegbrengen, 't welk er zijne dagen in jammer en ellende doorbracht. De ongelukkige was een jongeling van ruim een en twintig jaren.

De ellendige Jood vestigde zijn oogen op hun gelaat en op dat van Front-de-Boeuf, in de hoop van eenig teeken van medelijden te bespeuren; maar het gelaat des Barons vertoonde denzelfden kouden, half kwaadaardigen, half spottenden glimlach, die de voorbode van zijne wreedheid geweest was; en de woeste oogen der Saraceenen, somber onder hun zwarte wenkbrauwen rollende, en een nog akeliger uitdrukking ontleenende aan de witheid van den kring rondom den oogappel, gaven veeleer het geheim vermaak te kennen, dat zij van het aanstaande tooneel verwachtten, dan eenigen tegenzin, om daarbij deelgenooten en medehelpers te zijn.

Zeer waarschijnlijk zal de oude heer, na een samenspreking met zijn vrouw en haar vriendinnen, weigeren iets te maken te hebben met een collega; hij zal verklaren, dat hij een dergelijken maatregel zal voorstellen, zoodra hij dien werkelijk noodig acht, en erbij voegen, dat er niets akeliger is voor een jongen man dan zijn tijd door te brengen met niets te doen.

"Zeg eens Tom, zullen wij deze plaats opgeven en het ergens anders gaan beproeven?" "Goed. Ik geloof ook dat het beter zal zijn. Waar moeten we nu heen?" Tom bedacht zich een oogenblik en zeide toen: "Naar het spookhuis." "Dank je; ik houd niet van spookhuizen, Tom. Daar zie je gezichten nog akeliger dan die van doode menschen.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek