United States or Tuvalu ? Vote for the TOP Country of the Week !
Intusschen schenen de "Hooggeëerde heeren en dames" 't plotseling druk te krijgen met afscheid nemen en elkaar de hand te drukken.
Dien zelfden avond derhalven afscheid genomen hebbende, zoo van mynen nieuwen vriend, als van de legerplaats aan de Java-Kreek, zakte ik, zeer wel te vreden zynde, de Rivier af, om my naar de hoofdstad der Volkplanting te begeven.
Vaarwel! en moge de hemel u beschermen en elke droefenis, die u drukt, in blijdschap doen verkeeren!" Met deze woorden nam hij afscheid van Laudine, maar vóór zijn vertrek wist hij nog in 't geheim eenige woorden met Luned te wisselen.
De graaf beval daarop een zijner schildknapen zich gereed te houden om met Walewein mede te gaan en toen deze met hem was overeengekomen, op welk uur zij zouden vertrekken, begaf onze held zich naar het gezelschap der edelvrouwen om ook van haar afscheid te nemen.
Hij vertelde ons, dat York Minster eene groote kano had gebouwd, en verscheidene maanden geleden met zijne vrouw Fuegia naar zijn eigen land was gegaan, en dat zijn afscheid nemen door eene uiterst laaghartige daad gevolgd was. Hij had Jemmy en zijne moeder overgehaald om hem te vergezellen; had hen onderweg des nachts verlaten, en elk voorwerp, dat hij bezat, ontstolen.
Flauw en flikkerend als het verwaaide lichtje was, toch toonde het hem genoeg zijne vergissing, zooals het scheen, want het gelaat van den man, dien hij had willen dooden, was nog frisch en jong. Hij scheen een jongen van twintig jaar, niet veel ouder dan zijne zuster, toen zij jaren geleden afscheid hadden genomen. Het was duidelijk, dat deze man het niet kon geweest zijn.
Ik kom afscheid van hem nemen, want rooie Chris is ziek en hij gaat sterven. Ik voelde op dat oogenblik, dat ik erg veel van hem hield, met dankbare en vereerende liefde voor al wat hij gedaan had jegens mijn ouders. Hij is gestorven. Maar mijn liefde is gebleven. En die leeft nog. En waarom vertel ik dat u? Wat hebt gij te maken met rooien Chris, die bovendien al meer dan veertig jaar dood is?
Wat haarzelf betrof, zij gaf zich geheel over aan 't haar teruggeschonken geluk den kleinen jongen in haar armen te hebben en drukte hem onstuimig aan haar hart, terwijl zij niet moede werd het uit te roepen, hoe goed hij er nu weer uitzag. Zoo geheel ging zij op in wat hij herwonnen had, dat ze er volkomen door vergat, wat zij er allemaal voor had moeten verliezen. Eindelijk namen zij afscheid.
Nadat Geerten en schoon Franske, aan den toog van eene vuil-berookte kroeg, een borreltje in éenen teug met smakkende lippen en tranerige oogen naar binnen gewipt hadden om zich wat te verwarmen, namen de twee kameraden afscheid.
Kees gaf den man een goede belooning voor zijn, werkelijk uitstekende diensten. Deze nam afscheid en de beide reizigers togen verder. Ongeveer een uur later bereikten ze inderdaad een uitgestrekte ladang. Het aanschouwen van deze groote opene vlakte, bedekt met boomstammen, ontlokte Kees een diepen zucht.
Woord Van De Dag