Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 21 juni 2025


»En het doel van uwe komst, mijne heeren, is?".... vroeg Aristobulus Beerenkooi, die zijn volzin zelf afbrak om een keisteen op te rapen, dien hij met de grootste aandacht bekeek. De beide ooms wachtten zich wel die belangrijke studie te storen. Maar toen die keisteen de verzameling van een menigte andere in den zak van den jongen geleerde was gaan vermeerderen, antwoordde broeder Sib.

»Hij en ongeveer 100 opvarenden waren toen op het voorschip, dat ongeveer half negen van het achterdeel afbrak en alle opvarenden naar de diepte meenam. Het gelukte kapitein Parkeson een stuk wrakhout te grijpen en zich daarop zoo lang drijvende te houden tot hij nog zelf de stoomreddingboot kon aanroepen. »De oorzaak van het onheil moet waarschijnlijk in wind en zee worden gezocht.

"Ik beween allen," zei de bisschop. "Ik evenzeer," riep G. "Zoo de balans mocht overhellen, is 't naar de zijde des volks. Het lijdt het langst." Wederom ontstond een pauze. 't Was het conventielid, dat ze afbrak.

Een jonge man schetste het gezicht van den beschuldigde in een opschrijfboekje. Fagin dacht er over of het lijken zou, en keek er naar hoe de teekenaar de punt van zijn potlood afbrak en met zijn mes een nieuwe maakte, zooals een toeschouwer, die er niets mee te maken had, zou kunnen doen.

Dat is Asaila of Arsila of Arzilla, zooals de kaarten het geven; maar de Mooren en de andere inboorlingen spreken geen r uit, zij zeggen Asaila, zooals zij Tanger uitspreken als Tandsja. Voor ik hier mijn reis afbrak, wenschte ik mij met een bad in zee te verkwikken.

Daar op volgde eene diepe stilte, die ik wel dra door een schaterenden lach afbrak: ik was de eenige niet; anderen voegden zig by my, en de Colonel begon weder te brullen, zonder de stem van iemand te kunnen onderscheiden. Hij wierd wonderbaarlyk geholpen door eene groote padde, die men hier Pipa noemt.

Nog een tijdlang blijven vader en zoon aan het redetwisten, maar de ontdekking, dat Jack het bijna in geen enkel opzicht meer met hem eens was, maakte den ouden heer korzelig, zoodat hij ten slotte het dispuut afbrak met de woorden: "Nu heb ik geen tijd meer, de heeren zullen me wel willen verontschuldigen, want ik moet gaan zien hoe de timmerman met zijn werk staat en daarna moet ik in de vergadering het woord gaan voeren.

Dat mijn raadvermogen mij niet bedroog, bewees mij niet slechts zijn somber zwijgen, de weemoedige blik, dien hij op Francis wierp, na het vergezicht een tijdlang te hebben aangestaard, maar ook de vraag aan mij, waarmee hij zijn stilzwijgen afbrak, en die, schijnbaar doelloos, mij zelf in het hart mijner overpeinzingen trof. "Apropos, neef! wat is er van die zes meisjes geworden?"

In stede nu dat deze haar web afbrak, ging zij ijverig voort met het lichaam en vooral de vleugels van haar prooi te verstrikken. In 't eerst deed de wesp herhaalde vergeefsche uitvallen met haren angel op den kleinen tegenstander. Nadat ik de wesp meer dan een uur had laten worstelen, kreeg ik eindelijk medelijden met haar, doodde ze en legde ze toen weer in het web.

Daarop bewaarden zij weder het stilzwijgen, dat hij het eerst afbrak. "Miss Beatrice, mag ik u schrijven?" "Zeker, als gij wilt." "En zult ge mijn brieven beantwoorden?" "Ja, ik zal ze beantwoorden." "Als ik dan mijn zin had, zoudt ge vrij wat tijd aan schrijven besteden," zeide hij. "Ge weet niet," liet hij er ernstig op volgen, "hoe aangenaam het mij geweest is, dat ik u heb leeren kennen.

Woord Van De Dag

verheerlijking

Anderen Op Zoek