Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Opgetogen van vreugd over dit onverwacht geluk, dat hem als een gulden droom was toegekomen, klopte Adolf met het grootste ongeduld aan zijn deur. De brief van Mijnheer Van Bethune was gloeiend in zijn handen; en wanneer de dienstbode hem opende, liep hij als een zinneloze in de gang. "Waar is Machteld, waar is de Jonkvrouw Machteld?" vroeg hij op een toon, die een spoedig antwoord gebood.
Nu geleek Adolf zo nauwkeurig aan Mijnheer Van Bethune, dat zij genegen was te geloven, dat haar vader wezenlijk voor haar stond; zij dorst echter deze twijfel door woorden noch gebaren te kennen geven, want sedert enige uren vreesde zij de liefde van Adolf te zeer.
Uit hoofde echter dit klooster en zijne bewoners aanhoudend door de zeeroovers werden geteisterd, is het na verloop van bijna derdehalf eeuw onder Ferwerd, in Ferwerderadeel, verplaatst, door de godvruchtige Anna van Cammingha, vrouw van Graaf Adolf van Fronenberg.
Zij onderwierpen zich aan het lot: "Vaarwel Machteld." "Vaarwel, mijn Adolf." En de ridder ging zuchtend uit de zaal. Op de voorhof gekomen zijnde klom hij en ook Diederik in de zadel; enige ogenblikken later liepen twee paarden met weergalmende stappen door de eenzame straten der stad, totdat zij onder de Gentpoort verdwenen.
Toen door aanhuwelijking de heerlijke goederen van Vianen eindelijk aan den Graaf van Lippe Detmolt gekomen waren en zijn kleinzoon Simon Hendrik Adolf niet ongeneigd was deze heerlijkheid aan een vreemden vorst te verkoopen, wisten de Staten van Holland en West-Friesland haar door koop te verkrijgen, om te voorkomen, dat een vreemde vorst binnen hun provincie toegang verkreeg.
Door het bijzijn harer vriendin versterkt, was zij zo beschaamd niet meer; echter bleef het rood op haar wangen. De blijdschap, welke zij over de gunstiger toestand van Adolf gevoelde, was tegen haar dank, op haar wezenstrekken en in haar ganse houding zichtbaar. Sneller en onrustiger waren haar bewegingen: haar tranen vloeiden niet meer, en de trouwe vogel kreeg weder vrolijker woorden.
Clare hem nu en dan; maar Weldra overtuigd van zijn gezond oordeel en zijne bedrevenheid in dit opzicht, vertrouwde hij hem al meer en meer, totdat eindelijk alle inkoopen op de markt en elders aan hem werden opgedragen. "Neen, neen, Adolf," zeide hij eens, toen deze zich beklaagde over de vermindering van zijne macht, "laat Tom maar begaan.
"Neen," antwoordde Robrecht, "mijn zwaard is met zoveel kracht op zijn helm gevallen dat hij in geen drie dagen spreken zal; nochtans is hij niet dood. God zij geloofd! Maar een ander ongeluk is ons heden overkomen. Adolf van Nieuwland, mijn wapenmakker zijnde, vocht tegen De St.-Pol.
Zodra de ogen van Machteld op Adolfs aanzicht vielen, werden haar wangen met schaamrood gekleurd. "Mijnheer Van Nieuwland," sprak zij stamelend, "ik acht Uw Edelheid te hoog en mag zulke dienaar niet hebben..." En hiermee gaf zij de snep aan een schildknaap. Aan deze woorden had zij een zonderlinge nadruk gegeven, alsof de bede van Adolf lastig en vervelend voor haar geweest ware.
Nochtans elke maal dat Adolf van Nieuwland haar bezien had, was zij tot op het voorhoofd rood geworden; elke maal dat zij de stem of de naam van Adolf hoorde, ontstak haar hart in een onbekende gloed en joeg hevig. Het beeld van de jongeling zweefde, tegen haar dank, zonder ophouden voor haar gezicht, en geen droom ontrustte haar slaap of hij was erin gemengd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek