Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
"Zij zal mij voor een geest houden en bang voor mij zijn," overlegt hij; want geesten en hekserij en het bovennatuurlijke waren in dien tijd aan de orde van den dag. Terwijl hij daar nog aarzelend staat, neemt het meisje een gebedenboek op, dat naast haar ligt, en dwingt zichzelve om te lezen, doch zuchtend legt zij het weer uit de hand.
Hij bleef aarzelend staan bij een kar waarin warme, lekker riekende brooden gegooid werden, en toen knielde hij snel neder en begon te rooven. Hij ledigde de kar terwijl de bakkersknecht de politie ging halen en toen kwam zijn groote hand den winkel binnen en veegde den toonbank en de kisten ledig.
"De Monte Chiaro ligt op den Etna, indien je weet waar de Etna ligt?" Dat klonk zoo aarzelend alsof het al te veel verlangd was, dat Gaetano iets van den Etna zou weten. En zij lachten alle drie, zij, zoowel als pater Jozef en Gaetano. Ze werd een heel ander mensch, nadat zij hen aan het lachen gebracht had.
"Liefst niet te duur," zei ze aarzelend, "want ik hoop wel gauw een goede betrekking te vinden, maar toch...." "Maar toch wenscht ge nu wat zuinig te wezen," zei de directrice van het home met een glimlach. "Dan kan ik u juist aan een kleine kamer helpen, die gisteren open gekomen is. De grootere kamers zijn alle voor twee of vier personen...."
Dit was het hoofdzakelijke van mijn rede, gebrekkig en aarzelend uitgesproken. Het laatste deel was in den bij dit volk gebruikelijken stijl, waar ik sommige volzinnen van leerde van Glumdalclitch, terwijl ze mij naar het hof bracht. De koningin, mijn gebrekkelijkheid in 't spreken goedgunstig voorbijziende, was verrast over zooveel geest en verstand in een zoo nietig schepseltje.
"Erkent gij, dat die twee moesten kampen rug aan rug gebonden?" "Ja." "Maar de Groote Voet heeft de lasso losgewrongen en zich omgedraaid. Is dat eerlijk? En dat moet gij gezien hebben!" "Ja, dat is zoo," antwoordde de hoofdman aarzelend. "En hij zou moeten sterven, die den ander boven zich zou krijgen op den grond. Herinnert gij u die voorwaarde?" "Ja, zoo is het." "Welnu, wie ligt er nu onder?"
»Dat is baas Roodbaatje," meent hij, »wis en zeker; het gewonde Roodbaatje uit Engeland." »Goed geraden," zegt Marling, en reikt hem de hand, doch slechts aarzelend en verwonderd neemt de oude kaffer die hand aan. Ook Lena is verwonderd, want het is in Zuid-Afrika geen gewoonte, dat een blanke, een witmensch, aan een kaffer de hand reikt. Nu begeven Marling en Lena zich naar binnen.
"'t Is zeer vriendelijk van u aangeboden, mijnheer Granger," zeide hij aarzelend. "Ik zou Bryngelly nog niet gaarne verlaten, en in sommige opzichten zou het een goed plan zijn, als het maar niet te lastig voor uw dochter is."
Eindelijk scheen hij gevonden te hebben, wat hij zocht. »Hulda...." sprak hij aarzelend. »Wat wilt ge zeggen, broeder. Kom, spreek gauw," antwoordde hem het jonge meisje gejaagd. »Gij zijt toch niet vreesachtig, Hulda?" »Neen, Joël. Wees gerust." »Gij kent den Maristiaan-pas wel, niet waar?"
Maar, als u nu beter is, als u nu weêr uitgaat, hernam Georges aarzelend, hij wist wel, dat hij zich waagde op dun ijs, mag ik me dan eens een enkelen keer als uw cavalier offreeren; ik ben wel meestal op mijn bureau, maar toch.... U rijdt? riep Lili; ze had het nooit van hem gedacht. Ik ben er dol op! betuigde hij. Neemt u aan?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek