United States or British Virgin Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Gij weet, welk vonnis mijn vader doet vellen over een ieder, die behulpzaam is bij een ontvluchting eerst de pijnbank en daarna de brandstapel!" Deze vreeselijke bedreiging komt zoo koel over de lippen van het meisje alsof zij een ijsberg ware, en als Chester haar aankijkt, behoeft hij niet te twijfelen dat zijn verloofde Alva's dochter is. "Neen neen! Genade!" snikt de gravin.

"'t Is een wonderlijke jongen," zei 's avonds onder het naar huis gaan juffrouw Barbara tot Tournel; "je kunt niet kwaad op hem blijven. Als hij je zoo aankijkt, is hij in 't geheel niet leelijk; je vergeet, dat hij een bochel heeft, en ik zou hem heusch een zoen hebben kunnen geven."

Napoleon, die zag dat de grijsaard hem met zekere nieuwsgierigheid aankeek, keerde zich plotseling om en zeide: "Wie is die eenvoudige man, die mij zoo aankijkt?" "Sire", sprak Myriel, "gij ziet een eenvoudig man en ik zie een groot man. Ieder van ons kan hier zijn voordeel mee doen."

En als zij den Engelschman daarbij aankijkt, kleurt zij tot achter de ooren, en als antwoord begint Guy's hart sneller te kloppen, als hij bespeurt, wat er in het meisje omgaat. "Ik ben blij, dat gij zooveel van mij weet," zegt hij lachend. "Blij dat, hetgeen gij te weten zijt gekomen, u niet mishaagt."

"O, Uwe Majesteit," antwoordt Guy, evenzeer hoveling als zeeroover, "als liefde hoogverraad is, dan is iedere jonge Engelschman, die zijn koningin aankijkt, een verrader."

De uitdrukking op het gelaat van zijn dochter, waarmee zij, zonder een woord te zeggen, op hem afkomt, terwijl zij hem strak aankijkt, doet Alva het hoofd afwenden en mompelen: "De strop; hij is geen ketter, hang hem buiten aan een boom op." "Zijt gij daartoe vast besloten?" Hermoine's welluidende stem is nu gebroken en schor. "Ja! Het is een staatszaak."

"Br! geen katje om zonder handschoenen aan te tasten, onze majoor!" riep Rudolf uit, zoodra hij hare voetstappen niet meer hoorde. "'t Is me waarachtig, of ik in 't schimmenrijk ben aangeland en voor de vierschaar van Minos sta, als zij mij met haar koelen, doorborenden blik aankijkt. Maar toch een goed en trouw hart; op mijn woord van eer, een hart uit duizenden."

"Kom in mijn hut en vertel mij uw lotgevallen. Gij zijt nu geen schilder meer, gij zijt enkel soldaat," zegt Guy, de hand van den schilder krachtig drukkend en met iets als een traan in zijn oog, als hij Antony aankijkt. "Vertel gij eerst; wat weet gij van de vrouw die ik liefheb?" roept de schilder uit. "Veilig." "Goddank!" "Ga nu mee naar beneden, ik zal u alles vertellen."

Als hij ze heeft geopend, spreekt hij op zulk een kalmen toon den burgemeester aan, dat de oude man hem verwonderd aankijkt en niet weet, wat hij er van moet denken. "Op verzoek van Dona de Alva heb ik op mij genomen, uw dochter in veiligheid te brengen. Geef bevel, dat uw twaalf kisten met goederen terstond aan boord van de Esperanza worden gebracht."

Er is iets in me, ik weet niet wat, er zweeft iets om me, ik weet niet wat, en dat fluistert me in: vertrouw hem niet, vertrouw hem niet!... Ik kan niet begrijpen wat het is, maar ik voel het om me heen en in me. Het is als eene stem en soms is het als een oog, dat me aankijkt.