United States or Kyrgyzstan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Δουλεύει. — Προβάτει. — Έκαμες καλά το χρέος σου, ωραίε Άριελ. Ακολουθείτε με. Άκουσε τι θα μου κάμης ακόμα. ΜΙΡ. Παρηγορήσου· ο πατέρας μου, κύριε, είναι καλύτερης ψυχής άνθρωπος απ' ό,τι φαίνεται με τα λόγια· αυτά, που έκαμε τώρα, δεν τα συνηθάει ποτέ του. ΠΡΟΣΠ. Θέλει γενής ελεύθερος όσον οι αέρηδες απάνω στα όρη· μόνον κάμε απαράλλακτα την κάθε προσταγή μου. ΑΡΙΕΛ. Κατά γράμμα.

ΚΑΛΙΜΠ. Λοιπόν, καθώς σου έλεγα, συνηθάει να κοιμάται το απόγιωμα· αυτού μπορείς να του πετάξης τα μυαλά, αφού πρώτα του τσακώσης τα βιβλία του· ή του σπας μ' ένα κούτσουρο το καύκαλο, ή μ' ένα παλούκι του βγάνεις τάντερα· ή του κόβεις τον λάρυγγα με το μαχαίρι σου· μόνο θυμήσου ν' αδράξης πρώτα τα βιβλία του· γιατί άμα του λείψουν εκείνα, μένει ένας κουτός σαν κ' εμέ, και δεν έχει εξουσία απάνου σε κανένα πνεύμα.

Και οι πόνοι του αβγαταίνουν, Και γιατρού ζητάει τη χάρη, Μη ο θάνατος τον πάρη. Εξανάλαβε ωστόσο Με ολίγα την υγιά του. Μον γι' αυτή τη συμφορά του Έκαμε όρκον, όσο ζήση, Να δειπνάη μον' το βράδυ Με νερό και παξιμάδι. Ψ ε μ μ α τ ά ρ η ς Τόσο ο Μυθούλης να ψεμματάη Από μικρούθε το συνηθάει, Οπού η γλώσσα να του λαθέψη Δεν είναι τρόπος, και ν' αληθέψη.

Διψασμένο Περιστέρι Απετάει, και γύραις φέρει Πού να βρη, να πιή νερό· Αποκεί που συνηθάει, Κι' άντα θέλει ξεδιψάει, Έχει χάση τον τορό.