ευρύνομος

Και τους μνηστήραις κίνησε τότε ο Δαμαστορίδης Αγέλαος, ο Ευρύνομος, με τον Πολυκτορίδη Πείσανδρον, ο Αμφιμέδοντας, ο Πόλυβος γενναίος, και ο Δημοπόλεμος· αυτοί πρωτεύαν 'ς την ανδρεία αυτών, 'που ακόμη ζωντανοί να ζήσουν εμαχόνταν· 245 και τους λοιπούς θανάτωσαν το τόξο και τα βέλη. και 'ς όλους είπ' ο Αγέλαος· «Ω φίλοι, αυτός ο άνδρας τα χέρια τ' απλησίαστα 'ς ολίγο θα κρατήση· του 'φυγεν ήδη ο Μέντορας, αφού μωρεπαινέθη, και μόνον κείνοι απόμειναν 'ς της θύρας το κατώφλι· 250 όθεν μη ρίξετε όλοι ομού τα μακρυά κοντάρια· οι έξι σεις κάμετε αρχήν, ίσως μας δώση ο Δίας την δόξα να περάσουμε το στήθος του Οδυσσέα· άμ' αυτός πέσ', οι επίλοιποι φροντίδα δεν μας δίδουν».

Homer - Ομήρου Οδύσσεια Τόμος Δ

Ραψωδία Β Εφάν' η ροδοδάκτυλη Ηώ του όρθου κόρη, και από την κλίνη εγέρθηκεν ο γόνος τ' Οδυσσέα. ενδύθη και το κοφτερό 'ς τον ώμον έζωσε ξίφος, 'ς τα λαμπρά πόδια του καλά προσέδεσε πεδούλια, κ' εκίνησε απ' τον θάλαμον όμοιος των αθανάτων. 5 τους ψιλοφώνους κήρυκαις πρόσταξεν εν τω άμα τους κομοφόρους Αχαιούς εις σύνοδο να κράξουν αυτοί κηρύτταν, και γοργά συνάζονταν εκείνοι. και άμ' όλοι αυτού συνάχθηκαν και ομού συναθροισθήκαν, εκίνησε εις την σύνοδο, και το κοντάρι εκράτει, 10 όχι μόνος• γοργόποδες δυο σκύλοι ακολουθούσαν• και αυτόν με χάρι αμίλητη περιέχυνεν η Αθήνη• και όλ' οι λαοί τον θαύμαζαν ως έρχονταν• 'ς την έδρα κάθισ' εκείνος του πατρός και οι γέροι έδωκαν τόπο. και ο ήρωας 'ς αυτούς άρχισεν Αυγύπτιος ν' αγορεύη, 15 'που από τα γέρα ήταν σκυφτός κ' είχ' άπειρα 'ς τον νου του. ότι παιδί του αγαπητό 'ς το Ίλιον είχε πάει με τον ισόθεον Οδυσσηά, 'ς τα βαθουλά καράβια, ο λογχοφόρος Άντιφος, 'που ο Κύκλωπας ο άγριος φόνευσε κ' έφαγ' ύστερον 'ς τ' άντρο βαθύ για δείπνο. 20 του έμεναν τρεις• ο Ευρύνομος με τους μνηστήραις ήταν, κ' οι άλλοι δύο πρόσεχαν τους πατρικούς αγρούς τους• και όμως αναλησμόνητον πικρά τον έκλαι' ακόμη• γι' αυτόν τότε δακρύζοντας τον λόγον πήρε κ' είπε•

Homer - Ομήρου Οδύσσεια Τόμος Α