United States or France ? Vote for the TOP Country of the Week !


Επέρασε το Πάσχα, επέρασαν μήνες επί μηνών και ο Μανώλην έμενεν αδιόρθωτος. Αλλά και ο Σαϊτονικολής έμενεν ακλόνητος εις την απόφασίν του. Και τώρα έλεγεν ότι θα τον απεκήρυττε και θα τον απεκλήρωνεν, αν έπαιρνεν άλλην παρά την Πηγήν. — Εμένα, έλεγεν, είνε παιδί μου η Πηγή.

Θε διεστέλλοντο δε ίσως υπό μειδιάματος και τα λεπτά χείλη της Μαργής, αν ο αδιόρθωτος Μανώλης δεν υπέπιπτε και πάλιν εις το φοβερόν λάθος να την ονομάση Μαρούλι. Εις μάτην η χήρα του είχει συστήση επανειλημμένως να ονομάζη την θυγατέρα της με το όνομα το οποίον είχε φέρη μετά του κρινολίνου από την πόλιν. Εκτός του ότι ήτο δυσπρόφερτον αυτό το όνομα, δεν του ήρχετο ποτέ εγκαίρως εις την μνήμην.

ΓΙΛΒΕΡΤΟΣ. — Κ' έτσι ήταν; ΕΡΝΕΣΤΟΣ. — Είσαι αδιόρθωτος.

Από το ράντσο του, παρά το οποίον εκάθητο τώρα, και από την στενόμακρον κασσελίτσαν του, τίποτε άλλο δεν είχεν αποκτήσει εις τον κόσμον αυτόν, εκτός μίαν καταραμένην αναποδιάν σαν την μάννα του, την οποίαν του εφαίνετο ότι εκληρονόμησεν από την καταραμένην εκείνην, ως έλεγεν ο ανόητος ανοηταίνων, ανάποδος και εις τα παράπονά του και αδιόρθωτος, ωσάν η γηράσασα κακία, η οποία ποτέ της δεν ημπορεί να γείνη αρετή.

Και ο Μανώλης εγέλα με την ανοησίαν ή την δυστυχίαν του ζωοκλέπτου. «Όχι, μωρέ κουζουλέτου εφώναζε. — Όχι μωρέ κουζουλέ, εφώναζε και ο πάντοτε αδιόρθωτος Θοδωρής. Και ούτω δεν ησθάνετό ποτε μόνωσιν ο Μανώλης και ήτο πάντοτε ευχαριστημένος με την ζωήν του. Αλλ' έπειτα συνέβη μία μεταβολή. Πρώτον ο Μανώλης εμεγάλωσεν.

Έκαμαν έπειτα πανιά και τράβηξαν κατά τ' Αρχιπέλαγο. Εδώ όμως ο αδιόρθωτος ο Καππαδόκης παραλίγο να το καταστρέψη στην αρχή του όλο το κίνημα. Για να ωφεληθή από την προμήθεια του ψωμιού δεν ταφήκε να ψηθή όσο έπρεπε. Μούχλιασε λοιπόν το ψωμί και χάλασε στο ταξίδι απάνω. Αναγκάστηκε ο Βελισάριος ναράξη στη Μεθώνη και να ξανακάμη προμήθεια.

ΓΛΟΣΤ. Αισχρός και αδιόρθωτος κακούργος! Και το γράμμα θα τ' αρνηθή ; Όχι! Αυτός δεν είναι γέννημά μου. Ιδού! Ο δούκας έρχεται. Τι θέλει δεν γνωρίζω. — Θα κλείσω τους λιμένας μας, μη τύχη και ξεφύγη ο μιαρός. Την άδειαν ο δούκας θα την δώση. Θα στείλω δε κοντά, μακράν, και την περιγραφήν του, ώστε παντού, όπου φανή, να τον αναγνωρίζουν.