Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 1 Ιουνίου 2025
Δίκιο έχει ο λαός που λέει πως άλλα είναι τα γράμματα κι άλλη η γνώση. Τα γράμματα κ' η φιλοσοφία τον οδηγούσαν τον Ιουλιανό ως ένα σημάδι. Παρακείθε δεν πήγαινε δίχως να παρασέρνεται από φαντασία κι από φανατισμό. Τους «Γαλιλαίους» π. χ. τους θάρρειε τόσο χοντρούς κι απολίτιστους, που τους εμπόδιζε να σπουδάζουνε γραμματική και φιλοσοφία! Κι αυτό πια υπομονή· ίσως μάλιστα και για καλό τους.
0 Κ. Βερναρδάκης, τον οποίον δεν είνε απίθανον να εγνώρισες εις Παρισίους, όθεν προ δύο περίπου μηνών κατήλθεν εις Αθήνας, είνε νεώτερος αδελφός του γνωστού ποιητού της Μ ε ρ ό π η ς και άλλοτε διαπρεπούς καθηγητού της ιστορίας εν τω Πανεπιστημίω. Δόκιμος δ' επίσης φιλόλογος και διά σπουδαίων ήδη έργων τιμήσας τα ελληνικά γράμματα, κατέδειξε την παρελθούσαν τετάρτην εν τω
Έκαμνε το σοφό κι ο Γαλλιηνός. Προστάτευε τις επιστήμες και τα γράμματα. Κι αν ήρθε στην Αθήνα, ήρθε για να διοριστή «Επώνυμος Άρχων» κι «Αρεοπαγίτης». Πως είτανε σκολαστικός ο Ρωμαίος αυτός το βλέπουμε κι απ' αλλού· τότες λόγου χάρη που έστειλε στην Ελλάδα ένα και μονάχο μηχανικό να οχυρώση τον τόπο και να τον προφυλάξη από τους Γότθους.
Η επιμονή αύτη του εφαίνετο τελείως αδικαιολόγητος. Τι τα ήθελε τα γράμματα, αφού έτσι ήτο τόσον καλά, τόσον ευχαριστημένος; Αυτός ό,τι επεθύμει διά να είνε ευτυχής, το είχε· ήθελε να είνε βοσκός και ήτο βοσκός.
Δεν ηξεύρω κατά πόσον συνετέλεσεν εις τούτο η περιηγητική σου θεραπεία· έχω όμως τον εγωισμόν να νομίζω, ότι και τα ιδικά μου γράμματα ενήργησαν κάπως προς το ευάρεστον αυτό αποτέλεσμα.
Γιατί οι γνωστικοί ξέρουν πως ο άνθρωπος δε γίνεται ούτε με τα πολλά γράμματα, ούτε με τα πολλά χρήματα. Γίνεται με την οικογενειακή ανατροφή και με τη δουλειά.
Τόρα όμως; Αν αυτός μας ειπή το αντίθετον, συ άραγε δεν θα το παραδεχθής, από όσα γνωρίζεις ότι σου συνέβησαν, όταν εμάνθανες τα γράμματα; Θεαίτητος. Ποίον είναι αυτό; Σωκράτης.
Εγνώριζεν ομοίως άριστα την Βυζαντινή Μουσικήν και το Τυπικόν της Εκκλησίας. Αλλ' αι προσφιλείς αύται ασχολίαι δεν προσεπόριζον εις τον Αλ. Παπαδιαμάντην τα προς το ζην. Παρ' όλη την ροπήν αυτού προς τα ιερά γράμματα, δεν ήθελε να γίνη ιερεύς. Ομοίως δεν ηγάπα το διδασκαλικόν επάγγελμα, αν και, διατριβών εν Αθήναις ως φοιτητής, και κατόπιν, εδίδασκεν ιδιωτικώς μαθητάς τινας.
Όσο προώδευεν εις τα μαθήματά της, τόσο η περιέργεια — η καλή περιέργεια της επιμελούς μαθήτριας — ηύξανε· τώρα ενόει πόσον δίκαιον είχεν η μητέρα της να χαράξη επάνω εις τη γραφείον της εκείνα τα γράμματα. « Τίποτε δεν είνε εις τον άνθρωπον τόσον ευχάριστον, όσον το να μανθάνη». Αυτά έλεγεν ο μεγαλείτερος από όλους τους διδασκάλους της αρχαιότητος, ο Αριστοτέλης, εις τους μαθητάς του.
Ναι μεν ο Θεός δε θέλει την απληστία και την προσήλωση στα εγκόσμια, αλλά μήπως πάλι το τροπάρι δε λέη: «Τα καλά και συμφέροντα... παρά του Κυρίου αιτησόμεθα »; Και δος του γράμματα απάνω σε γράμματα ο παπάς. Η Αννίτσα ξαφνίστηκε στην αρχή. Πολλές φορές της είχε πει η ψυχομάννα της γι' αυτό το ταξίδι, μα πρώτη φορά της μιλούσε τόσο αποφασιστικά. — Να πάμε, παιδί μου, να πάμε.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν