United States or Lesotho ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τον Ευφημία τον είχε ο Αναστάσιος στο στομάχι, κι από τότες μάλιστα που έτυχε σε ομιλία απάνω να του πη ο Αυτοκράτορας πως τονέ βαρέθηκε τον Ισαυρικό πόλεμο, κ' έτρεξε ο Ευφήμιος και το πρόφταξε ενός Ισαύρου αρχηγού.

Ξεθρονίζει λοιπόν ο Αναστάσιος και το Μακεδόνιο , κι ανέβηκε τότε στον πατριαρχικό θρόνο ο Τιμόθεος, φρόνιμος άνθρωπος και δίχως πάθος. Οι Ακοίμητοι ως τόσο έβραζαν ακόμα με το βασιλέα, και ξέσπασε τέλος μεγάλη στάση στην Πρωτεύουσα μέσα. Και δεν είταν οι Ακοίμητοι μονάχα, είταν κι άλλοι πολλοί από το λαό, και από κάμποσες αιτίες.

Ο Ζήνωνας όμως μήτε τυραννικός δεν είτανε με τους αιρετικούς, παρά ζήτησε να προλάβη πολέμους και να φιλιώση τόσα και τόσα ανταγωνιστικά στοιχεία με γνωστικούς και με διπλωματικούς τρόπους. Και δεν είτανε μήτε απλό όργανο του ο Πατριάρχης του Ζήνωνα, μόνο σύθρονός του και συνεργάτης του, αφού δα αυτός τον παρακίνησε να βγάλη και το περίφημο το «Ενωτικό». ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ο Αναστάσιος

Φαίνεται όμως πως εξαιτίας αυτό το μέτρο υπόφεραν πολύ τα οικονομικά, αγκαλά και στου Βασιλίσκου τον καιρό το ταμείο στη φτώχεια δεν πήγαινε παρακάτω. Μα κι ο Ζήνωνας, όσα κι' αν είταν τα καλά του, δεν πολυφαίνεται να κατείχε από μέθοδο και τάξη στα οικονομικά. Αυτά τα βόλεψε κατόπι ο Αναστάσιος. Είχε ο Ζήνωνας και κάποιον κλέφτη και καταχραστή Σεβαστιανό στο παλάτι.

Κατά τον πέμτο αιώνα άρχισαν κ' έπαιρναν οι ιπποδρομικές αυτές φατρίες πολιτικό χαρακτήρα, και σ' αυτό δίχως άλλο συντέλεσαν κ' οι θρησκευτικές μάχητες. Κι απόδειξη, που όταν ο ευνούχος ο Χρυσάφιος πήγε με τον Ευτυχή και με τους Πράσινους, ο ορθόδοξος ο Μαρκιανός πήρε μαζί του και τους ομόδοξους του τους Κυανούς. Καθώς πάλε κι αργότερα ο Μονοφυσίτης ο Αναστάσιος πήγαινε με τους Πράσινους.

Ο λαός όμως είταν τόσο μαγεμένος με την ορθοδοξία, που λέγε λέγε πως είταν αιρετικός ο Αναστάσιος, τονέ φαρμάκεψαν και του Μακεδονίου το νου, ώσπου κατάντησε ο ίδιος ο Πατριάρχης να παρακινά τον όχλο να πάη και να σηκώση ταραχή έξω από το παλάτι. Έτρεξε εκεί ο λαός, και μέρα μεσημέρι ξεφώνιζε και βλαστημούσε τον Αυτοκράτορα, λέγοντάς τονε μανιχαίο και τύραννο.

Τονέ στεφάνωσε τότες ο Πατριάρχης, κ' ύστερ' από μερικές βδομάδες τελέστηκε κι ο επίσημος του γάμος με την Αριάδνη. Είταν ο Αναστάσιος, καθώς είπαμε, ομορφάνθρωπος. Τον παρασταίνουν αψηλόλιγνο και με παρουσιαστικό, προκομμένο, γνωστικό κι αξιόπρεπο. Άρχιζε λοιπόν η βασιλεία του με καλές ελπίδες.

Τοιούτοι δε διωρίσθησαν ο Έπαρχος της αυλής Ολύμπιος, ο έπαρχος της πόλεως Λεόντιος και ο οικονόμος της Εκκλησίας της Αγίας Σοφίας Αναστάσιος. Μετά των πρέσβεων τούτων απήλθε και ο Σαήν αφήσας πολιορκητικόν στρατόν εις την Χαλκηδόνα, αφού απέσυρε το μεγαλείτερον μέρος του στρατού του εις τα ενδότερα της Μικράς Ασίας.

Σαν απέθανε ο Ζήνωνας, εκεί που περίμενε ίσως ο κόσμος το Λογγίνο διάδοχο, ξεφύτρωσε άλλος γαμπρός για το θρόνο στη μέση. Κ' είτανε σταλήθεια γαμπρός ο Δυρραχιώτης ο Φλάβιος Αναστάσιος, ο ωραίος Σιλεντιάριος, ο «Δίκορος», καθώς τον παρονομάζανε, με το να είταν τόνα του μαύρο μάτι και τάλλο του γαλανό. Τον ερωτεύουνταν η βασίλισσα η Αριάδνη τον Αναστάσιο χρόνους και χρόνους.

Έκαμε λοιπόν ο Αναστάσιος ό,τι θάκαμνε και κάθε δυνατός του προκάτοχος. Έπιασε πρώτα το Λογγίνο, τον καλογέρεψε και τον ξόρισε στην Αλεξάντρεια . Μαζεύει έπειτα στρατό στην Πρωτεύουσα, και προστάζει τον άλλο Λογγίνο, το στρατηγό, να πάρη τους Ισαύρους που υποστήριζε και να φύγη. Τι να κάμουν αυτοί, μαζεύουνται και φεύγουν από την Πόλη. Μόλις όμως κατεβήκανε στην Ασία, και λύσσα τους έπιασε.