United States or Israel ? Vote for the TOP Country of the Week !


Είτε διότι ήθελεν ο Σωκράτης εις το τέλος του αγώνος να καταστήση φανερόν εις τον Πρωταγόραν ότι ημπορεί καλύτερα από ένα σοφιστήν ν' αποδείξη ό,τι θέλει, και την υπέρ δηλ. γνώμην και την κατά, είτε διότι ηθέλησε να μείνη εν αμφιβόλω το ζήτημα αν η αρετή ημπορεί να διδαχθή ή όχι, διακόπτει τον διάλογον απευθύνων φιλόφρονας και επαινετικούς λόγους εις τον Πρωταγόραν και αναβάλλων εις άλλοτε την συνέχειαν και το τέλος της συζητήσεως.

Το πάθημά μου τούτο ομοιάζει σχεδόν με το πάθημα εκείνου, όστις ιδών πού ωραία ζώα, είτε απεικονισμένα εις ζωγραφίαν είτε και αληθινώς ζωντανά, αλλά ήσυχα μένοντα, ήθελεν αισθανθή την επιθυμίαν να τα ίδη να κινώνται και να εκτελώσι καμμίαν άσκησιν εξ εκείνων, αι οποίαι πιστεύεται ότι αρμόζουσιν εις τα σώματα αυτών κατά την πάλην . Το αυτό λοιπόν και C. | εγώ έπαθον ως προς την πολιτείαν, την οποίαν περιεγράψαμεν.

Ο πόλεμός μου ήτον πολλά μέγας· επολεμούσα με την πίστιν και με την αγάπην, μα επρόκρινα να προτιμήσω την πίστην καλύτερα από την αγάπην, και ας μου συνέβαινε ότι εναντίον και αν ήθελεν.

Συναποστέλλοντες δε και τον Ρήγουλον, ήλπιζον ότι ήθελεν υποστηρίξει τας προτάσεις των πρέσβεών των, όπως ελευθερωθή και αυτός από τα δεινά της αιχμαλωσίας.

Εννοώ κάλλιστα, εκ της ευχαριστήσεως ην το θέαμα εκείνο επροξένησεν εις την χαρτίνην μου ύπαρξιν, οποία ήθελεν είναι και των αναγνωστών μου η ευχαρίστησις εκ λεπτομερούς αυτού περιγραφής. Η σκέψις όμως, ότι υπήρξα απαρατήρητος και κλόπιος ούτως ειπείν, βωβός δε και άφωνος νομιζόμενος μάρτυς της περιέργου εκείνης σκηνής, θέτει φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου.

Σωκράτης Λοιπόν αν αυτή η πλευρά ήθελεν είσθαι δύο ποδών και η άλλη επίσης δύο, πόσων ποδών θα ήτο το όλον; Σκέψου δε κατ' αυτόν τον τρόπον αν αυτή εδώ η πλευρά ήτο δύο ποδών και εκείνη εκεί μόνον ενός ποδός, δεν είναι αληθές, ότι ο χώρος θα είναι άπαξ δύο ποδών; Παις Ναι. Σωκράτης Αλλ' επειδή και αυτή η γωνία είναι επίσης δύο ποδών, δεν κάνει δι' αυτό δύο φοράς δύο; Παις Ναι.

Αλλά το βέβαιον είναι ότι, αν αμφότεροι δεν είχαν καρδίας εναρέτους και ευγενείς, και υπό αληθούς φιλοπατρίας φλογιζομένας, ούτε ο Επαμεινώνδας ήθελε διακινδυνεύσει γενναίως υπέρ του Πελοπίδου, ούτε ο Πελοπίδας ήθελεν αναφανή φίλος σταθερός και ειλικρινής του μεγάλου Επαμεινώνδου.

ΙΟΥΛΙΕΤΑ Αι παραμάνα, έλα 'δω. — Αυτός εκεί ποιος είναι; ΠΑΡΑΜΑΝΑ Ο κληρονόμος και υιός του γέρο-Τιβερίου. ΙΟΥΛΙΕΤΑ Κι' ο άλλος απ' οπίσω του; Αυτός που 'βγαίνει τώρα; ΠΑΡΑΜΑΝΑ Ο νέος ο Πετρούκιος μου φαίνεται. ΙΟΥΛΙΕΤΑ Κ' εκείνος κοντά του; που δεν ήθελεν απόψε να χορεύση; ΠΑΡΑΜΑΝΑ Δεν τον γνωρίζω.

Εις το μεσολαβήσαν αυτό χρονικόν διάστημα, έως ου επανέλθη από τας Αθήνας ο απεσταλμένος μας, ο πατέρας μου δεν έλαβε καμμίαν φροντίδα διά τον σιδηροδέσμιον εκείνον δούλον και τον παρημέλησεν όλως διόλου, διά τον λόγον ότι ήτο φονεύς και δεν τον έμελε διόλου, και αν ήθελεν αποθάνει εκεί μέσα. Αυτό δε ίσαίσα και συνέβη, ω Σώκρατες.

Επειδή κέντρον της μάχης έμελλε να γένη το μοναστήριον, του οποίου την κατεδάφισιν είχεν υποσχεθή να επιχειρήση ο Κόχραν, οι εις την ράχην ευρισκόμενοι Έλληνες να μην κάμωσι κανέν κίνημα, οποιαδήποτε και αν ήθελεν είναι η έκβασις του κατά το μοναστήριον επιχειρήματος.