United States or Argentina ? Vote for the TOP Country of the Week !


U kunt niemand anders zijn dan die groote kunstenaar, die door heel Europa trekt. U bent...." "Ssst!" zei de heer en verwijderde zich snel met de dame. En weet je wat de dame zei? Ze drukte de hand van haar man en sprak met bevende stem: "Frans, Frans, wat heb je dien man gelukkig gemaakt! O, ik dank je ook! En.... ja, die arme blinde heeft waarheid gesproken: God zal je zegenen!"

"Paljas! vertel jij nu nog eens aan het gezelschap, wat hier in dit gerenommeerd theater wordt vertoond." De clown buigt zich over de lage leuning, beweegt de lippen, trekt zijn mond in allerlei vreemde plooien, verdraait de oogen en beweegt de handen heen en weer, alsof hij een redevoering uitspreekt. Het publiek wordt kalmer, en hier en daar hoort men een: "Ssst! sst! houd oe toch stille doar!

Zijn gelaat was hoogrood gekleurd en hij maakte ontzaglijk veel leven. Blijkbaar was hij zoowel den dominee als alle kerkgangers vergeten. »Ssst! Ssstfluisterde ik hem toe, met mijn vingers tegen den mond. »Jan, ga mee! Dorus, jij ookzei hij gejaagd. »Ik heb het geld gevonden van den diefstal, al het geldIn een oogwenk stonden wij naast hem, en Jan werd doodsbleek. »Het geld!

Ze ging nu 'n beetje stil in de donkere ziekenkamer zitten, achter het bed, zoodat 't Else niet onrustig maken kon. Ze hoorde de kinderen joelen boven, en de moeder, die: "ssst," riep; ze moest even glimlachen om Pa, die bij de deur voorzichtig op z'n teenen wipte, maar dadelijk er na z'n voeten weer zwaar neerplonsde op den steenen vloer. Het was heel triestig.

"Ssst, stil!" riep hij en op elkaar stonden ze daar als verstijfd onder den grooten schoorsteen en zagen: Aan een ruw houten tafel zat bij een kleine lamp een meisje niet ouder dan een jaar of negen. Het lampje wierp een zwak schijnsel op het blonde krulkopje en het schamele jurkje van het kind.

"Ssst, voorzichtig, daar zit een krielkipje onder die struik. Dolf, ga jij hier staan, dan jagen we het er voorzichtig onder uit." "Och, kijk toch die kuikentjes, ze vallen bijna over hun eigen pootjes," zei Leni. Op eens schaterde Dolf het uit. "O neen maar, kijk toch eens, kijk eens. Bob, Hans en Fritsje in het kippenhok!"

"Dat is...." riepen dadelijk eenigen, doch eer ze verder konden gaan, legde de oude heer met een: "Ssst, we kunnen wel samen zingen, maar niet samen praten, ik vraag het aan Herman," dien driftigen mondjes het zwijgen op. "Govert de Plinte is de zoon van Wout, den poldergast, die wel een half uur van hier midden in het land woont.

Maar Orleman hoorde niet, wat hij zei, want juist keek hij in de verte naar een klein lichtje, dat bleef schijnen door een oud verweerd venstertje van een klein, vervallen huis. Ssst! Ssst! deed hij tusschen de tanden en zette zijn vinger tegen zijn neus, alsof hij dacht, dat hij nu eens een goeden inval had. Wat de dwergen verder zagen. Het was hevig begonnen te waaien.

Ik houd van gras en water ... en van de beestjes in de natuur... Mijn vrouw houdt alleen van haar winkel ... daarom kom ik hier altijd maar alleen, ... maar ik ben gaarne alleen ... ik ben altijd even blij. Hij bijt, kreet plots Snepvangers, die zijn hengelroede zag trillen. Ssst! Ssst! Maak toch geen leven! Voorzichtig! Maar hij bijt, zeg ik.

Als dokter Helmond telkens redenen heeft om wat men hem schrijft voor zijn vrouw te verbergen, zou dat niet een zeer slecht voorbeeld kunnen zijn.....? Maar nee, nee August, zoo wil ik het niet. Ziehier, wij zullen samen lezen." "Zou je denken Eva, dat een zweem van.... jaloezie..... of.....?" "Ssst ssst beste man, wie zou aan zóó iets denken! Kom lees nu mee; 't betreft....."