United States or North Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Benee, voor 't huis, passeerde 'n agent, die vreemd naar boven keek. "Zoek je wat?", vroeg-ie. "Nee," zei Kobus: "de schoorsteen rookt." "Mot je daarvoor in de goot klimme?" "'t Mot voor meneer," riep Kobus òm wat te zeggen. De agent, rustig-pruimend, taxeerde den rookloozen schoorsteen. "Val d'r maar niet af," maande-die. "Welnee, man," lachte Kobus gedwongen.
De dubbele voordeur opent zich en doet een portaal aanschouwen, met marmeren vloer en marmeren plinten aan de zijwanden: marmeren platen dekken de trap, die naar boven voert, en 't hooge trapportaal: van eikenhout, kostbaar gebruineerd, zijn de plinten en kruiskozijnen der voorvertrekken: tapijten uit Smyrna of Perzië dekken de vloeren, in gouden lijsten omvat damast de wanden: keurig schilderwerk van de beroemdste meesters, beeldwerk van Quellijn, versieren den schoorsteen en de vakken van de deuren; en uit onschatbare ebbenhouten pronkkasten blinken allerwegen het fijnste Chineesche porselein, het keurigste lakwerk van Japan, het kostbaarste Venetiaansche kristal, het kunstigst bewerkte fil de grain, bekers en beelden van hoorn, van ivoor, van parelmoer, gouden trouw-, lijk- of geboortepenningen, en een niet te noemen schat van zeldzaamheden u tegen.
De steenen, die het rondom hielden ingesloten, waren uitgebroken, zoodat de rooster los scheen te liggen. Door de staven zag men een donkere ruimte, iets als de pijp van een schoorsteen of den hals van een regenbak. Jean Valjean ijlde er op toe. Zijn oude wetenschap der ontvluchtingen schoot hem als een lichtstraal in den geest.
Torteltak behield nog eenige oogenblikken zijne plaats bij den schoorsteen; niet omdat hij nog niet door en door warm was, maar meer omdat hij, nu het uitzigt ruimer werd, zijne medereizigers eens in oogenschouw wilde nemen. Hij hield veel van in oogenschouw nemen, vooral indien er dames in het spel waren, en die ontbraken bij deze gelegenheid niet.
Mij dacht, dat ik het mijne deed om hier op de Werve de eer van het vaandel op te houden; die anderen...." "Zeg om den schoorsteen te doen rooken!
Maar de wit-gekalkte muren leefden; niet grappig, niet vermakelijk, als in het portaal, maar met nerveus-makende krabbels en spreuken en handteekeningen, en, aangegrepen door 'n akelige onrust, begon Go die namen te lezen, met: "hic sudavit, sed non frustra....", beginnend laag bij den grond en opklimmend tot hoog boven den schoorsteen en de kachel, zoodat ze niet begrijpen kon, hoe iemand ooit zoo hoog had kunnen reiken.
Men bracht hen eerst door een ruim vertrek, waar vier of vijf personen, eene juffer in uitgezochte kleeding, een oude man, een jongen van dertien of veertien jaar en een klein meisje, rondom den wijden schoorsteen zaten: zinneloozen ongetwijfeld, want in hunne blikken of in hunnen lach was iets verwilderds of iets dwaas.
De bisschop sliep, onder dien vreeselijken blik, rustig en diep. In den maneschijn vertoonde zich onduidelijk boven den schoorsteen het kruisbeeld, dat voor beiden zijn armen scheen te openen, om den een te zegenen, den ander te vergeven.
Immers: "Waar zou de schoorsteen van rooken, als wij niet wat geduld oefenden?" heeft hij gezegd terwijl hij zich gereedmaakte om nu na het koffiedrinken, weer zoo spoedig mogelijk naar die nare aptheek te gaan.
Hij ontrolde een touw zoo dik als een duim en ter lengte van vier honderd voet; hij vierde er eerst de helft van, draaide het toen om een uitstekend brok lava en wierp de andere helft in den schoorsteen.
Woord Van De Dag