United States or Uruguay ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij keek naar de voetgangers die bezijds de kar liepen, hij knipte oogjes naar elk ende een om te toonen hoe goed hij zat en hoe preusch. Eila! flikkerbeen, ge blinkt onder uw hoedje! pennelikker met uw kalen frak, krebbebijter! riep hij naar den kantoorklerk die naar zijne bezigheid ging. Manes loech.
De mexikaansche dandy vertoont zich veel vroeger dan de vrouw van hoogeren stand, in het openbaar. Des morgens ontmoet gij hem reeds tijdig in zijn franschen frak op de wandeldreef. Des middags tegen twee uur, stijgt hij te paard tot het doen van een wandelrit.
Daar hield Pallieter stil, en aan den voet van den wagen werden er nog eerst twee flesschen ouden wijn gedronken. "G' hed e schoe weer," zei Fransoo, "'t is lak 'n zalf deze rege." En Charlot vermaande Pallieter: "Doed oeve frak toch aan, oe hem is al zoe nat as mest."
Het was soms alsof hij, ineens Vere aanziende, zeggen wou: Wel djeezekens! .... en zijt gij Vere? Hij keek naar zijne vette handen die, wit poezelig, op zijne knieën lagen. Hij herkende zijn eigen niet recht goed. Hij keek naar het tipje van zijn frak. Hij had een frak te huur gehaald en hij vond 't nu zoo zonderling. Dit was toch Vere? Waarom was hij Johan niet? Hij dronk nog een glaasje wijn.
Hij kocht in den Grand Bazar een heel klein trommeltje, dat hij op Johan's buik met een rood touwtje hing en een rotelaar dien hij zelf den weg door hanteerde. Johan Doxa leunde op den arm van Anatole. Hij kreeg het tamelijk warm onder de nauwe venstergordijn en zijne armen spanden in de te korte mouwen van zijn frak. Zijne voeten en zijne beenen waren vrij koud geworden. Eens dacht hij aan Julia.
Hij wilde opstaan, maar ze sloegen hun armkes rond zijn beenen en trokken aan zijn frak. "Arrè dan!" zei hij en wierp eenige koperen centen in den grabbel. Op 'ne weerlicht lagen de kinderen op 'nen hoop te zoeken en te wroeten achter 't geld. Pallieter ging zijn bootje losmaken om te varen. Hij roeide tegen tij in tot voorbij het Hofken van Ringen, zoodat hij ervan zweette.
Pallieter dronk zijn dorst af aan een handgroot watervalleken, 't begin van een beek. De boschreuk hing om hem, zijn frak en zijn handen zagen groen van mos, zijn lach dreef nog ievers in de verte, en de boschstilte suisde nog in 't diepste van zijn hert! Hij had het bosch gevoeld! Hoe jammer dat hij zijn jachthoren niet had meegenomen, om al de diepste diepten voor zijn gehoor te laten opengaan!
Hij zette zich onder het breede venster. Zijn zwarte baard somberde weg in de zwaarte van zijn zwarte frak, maar bleek blonk zijn hoog voorhoofd. Hij zat heel recht, vroeg zacht: Hee-wel! ouwe jongen, gaat ge u wat opknappen? Zijne handen rustten wit op zijne knieën. Zijne stem klonk als een zoete troost. Ernest zuchtte eens, keek langzaam op, knikte.
Nox, die sedert eenigen tijd rondom den stoel van den jongeling snuffelend dwaalde, sprong nu met zijne voorste pooten op zijne knie en woelde met den snuit tegen de borst van zijne frak, als rook hij daar iets bijzonders. "Nox, hier, stil!" sprak mijnheer Reimond op bevelenden toon. Het beest verliet den verbaasden Willem en kroop tot voor de voeten zijns meesters.
Hij zocht met de oogen naar Alexei Alexandrowitsch; maar deze was heden gelukkig niet in den schouwburg. "Hoe weinig is er van den militair in u overgebleven!" zeide Serpuchowsky: "Een diplomaat, een kunstenaar of iets dergelijks." "Ja, na mijn terugkomst heb ik den frak aangetrokken," antwoordde Wronsky lachend en haalde langzaam zijn tooneelkijker te voorschijn. "Daarin benijd ik u.
Woord Van De Dag