United States or Saint Martin ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ze leunde haar wang op z'n borstelige, warme haarbol, en verwonderde er zich over, dat ze, toen haar eigen broertjes en zusjes zoo klein waren, nooit dát gevoel van onzegbare teederheid voor ze had gehad, dat haar nu de tranen in de oogen bracht. Het zou wel komen, omdat ze toen zelf nog zooveel jonger was, zelf nog te veel kind, dat teederheid vroeg in plaats van te geven.
Wij vonden bij het inkomen de zieke in een vrij zindelijke bedstede gelegen, voor welke iemand gezeten was, met den rug naar ons toegekeerd, die haar hand in de zijne hield, terwijl hij, voorovergebukt, met het hoofd op de andere hand leunde. Hij had zijn buis uitgetrokken en dit, waarschijnlijk om de lijderes te verwarmen, op het voeteneinde neergelegd.
De liefde is vindingrijk. Na kort nadenken kwamen beiden tot het besluit, dat later tallooze dichters bezongen hebben. In de schitterende sneeuw teekenden zich de sporen van twee allerliefste voetjes af. Karel de Groote was op dit uur nog wakker. Drukkende zorgen over zijn reusachtig rijk verdreven hem den slaap. Hij leunde aan het venster en keek, ernstig voor zich uit in den duisteren nacht.
Hij had al dien tijd in een gesloten kamer zitten werken, en verlangde naar lucht. Daarom opende hij een venster en leunde naar buiten. Het was donker, en de lucht was zwaar bewolkt; een windstoot joeg hem eenige regendroppels in het gezicht. Het venster gaf uitzicht op een binnenhof, waaromheen het paleis hoefijzervormig gebouwd lag.
"Als ik niet overcompleet ben, zou ik het heel prettig vinden. Ik begin mij nu al verjongd te voelen; want toen jij kwam, schenen al mijn zorgen op de een of andere manier weg te vliegen. Jij bent mij altijd een troost geweest, Teddy," en Jo leunde met haar hoofd op zijn schouder, zooals zij dat jaren geleden gedaan had, toen Betsy ziek was, en Laurie haar zeide, dat zij maar op hem moest steunen.
Zij wilde opstaan, maar hare armen vielen zwaar in haar schoot terug. "Ik ben zoo moe," fluisterde ze en sloot de oogen. "Rust een poosje," riep Jansen en trok een paar keeren heftiger aan de pijp, die zijn mond nooit verliet. "Het zal van de warmte zijn." "'t Is ook zoo heet," sprak ze 't haar vader na. En zij leunde met het hoofd achterover tegen den baksteenen muur.
Zabern ging naast hem zitten, en richtte de blikken op de Prinses, die op eenigen afstand over de balustrade van het terras leunde, klaarblijkelijk bezig iets te schrijven. "Wat denkt ge dat de prinses op 't oogenblik doet?" vroeg Zabern. "Het lijkt wel of ze haar naam in het balboekje van een danser schrijft maar dat zal zeker 't geval niet zijn?"
"Kan ik ook iets voor u doen, Madame Mère?" vroeg Laurie, terwijl hij over den stoel van mevrouw March leunde met den hartelijken blik, waarmee hij haar altijd aankeek. "Neen, dank je, behalve een boodschap naar het postkantoor, als je zoo vriendelijk wilt zijn, jongenlief. Het is onze gewone dag voor een brief, en de postbode is er niet geweest.
Verder was geld en niets anders dan geld de spil, waarom het heele leven draaide, waarom allen zich vrijwillig rangschikten, het eenige wat iemand recht gaf zijn mond open te doen om een zelfstandige overtuiging uit te spreken. Carsten Lövdahl leunde achterover in den breeden leunstoel en zag met welbehagen rond in zijn kantoor.
Op dit oogenblik zag ik den kant van de kerk uit. Aimée stond daar nog altijd. Zij leunde nu met den rug tegen een schoorsteen, hare kinderen in de hoogte houdende met uitgestrekte armen, daar het water reeds aan haar middel was gestegen. "Houdt u nu goed grootvader," riep mij Gaspard toe. "Wij zullen haar in 't voorbijgaan meenemen, dat beloof ik u."
Woord Van De Dag