United States or Marshall Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bovendien hij had geen tijd meer om te dralen. Tot elken prijs moest hij Fogg te Hong-Kong houden. "Hoor," zeide Fix; "luister goed naar hetgeen ik zeggen zal. Ik ben niet degeen waarvoor gij mij houdt, namelijk een agent van de leden der Reform-club." "Ei!" antwoordde Passepartout, hem spottend aanziende.
Ik ben zeker dat neef Leopold niet van uw gevoelen is," hervatte zij meer levendig, en mij aanziende als om mijn antwoord uit te lokken. "Neen, Francis! luchtig opnemen zou ik het zeker niet, maar evenmin vertwijfelen om de rust der consciëntie terug te vinden als zulke wroeging mij pijnigde." Zij zag mij aan met diep zwaarmoedigen blik en haalde moedeloos de schouders op.
"Zeven gulden vijftien stuivers, wegens betaalde vracht voor UEds. goed," antwoordde mij de waard: "twee kommetjes koffie en twee boterhammen....?" "Twee!" herhaalde Lodewijk, een oog op de tafel werpende, en vervolgens Amelia en mij aanziende met een blik, die mij deed ontwaren, dat hij lont begon te ruiken, en die ook den waard deed opkijken.
"Kunt gij ook iets nader bijlichten?" zeide zij: "het springt gedurig los.... 't gaat alweer niet," hervatte zij, een weinig ongeduldig. "Met uw verlof," zeide Deodaat; "zoo ik even helpen mag ik geloof dat ik zie waar het aan hapert." "Gij!" zeide de Jonkvrouw, hem eenigszins verwonderd aanziende: "welnu!" vervolgde zij glimlachende: "wijs mij eens te recht."
"Ik schaam mij voor u, Francis," sprak de generaal met zachte verlegene stem; "dat is weer een van die caprices...." "Als gij dan volstrekt blijven wilt," sprak Francis, mij aanziende met een koel en verdrietelijk gezicht, "zal ik trachten eene slaapkamer uit te zoeken waar de ruiten heel zijn. Kom, kapitein, arrangeer dat met den koetsier.
"Zijt gij daar wel zeker van, Pencroff?" vroeg de ingenieur den matroos aanziende. "Wij zullen er dan eerst zeker van wezen, wanneer we het eiland in alle richtingen onderzocht hebben," antwoordde Pencroff. "Ja," zeide Cyrus Smith, "want wij kennen nog slechts een klein gedeelte.
De heraut ging naar den stoel, waarop Rebekka zat, en Bois-Guilbert plotseling zijn paard naar dat einde van het strijdperk wendende, was, in weerwil van de wenken van Malvoisin en Mont-Fitchet, even schielijk als de heraut naast Rebekka's stoel. "Is dit in den regel en naar de wet van den strijd?" vroeg Malvoisin, den Grootmeester aanziende.
"Is er niets aan dat besluit te veranderen, Heer Olderman?" vroeg Deodaat, hem met een smeekend oog aanziende. "Gij hebt gehoord, mijn jonge vriend!" zeide Aylva, "hoe men zich heeft uitgelaten. Ik voor mij geloof, dat het wijzer is, bij het eens opgevatte voornemen te blijven volharden."
Zij was getroffen en verschrikt door het ontdaan uitzicht van haar bruidegom. "Kitty, ik word gepijnigd!" zeide hij op wanhopigen toon en bleef met een smeekende houding om in haar oogen te lezen, voor haar staan. Deze heldere oogen, vol liefde hem aanziende, bewezen hem dadelijk, hoe ongegrond zijn vrees was, maar hij gevoelde een onweerstaanbare behoefte om gerustgesteld te worden.
"Gij ziet, hoe een ontrust geweten ontwaakt," zeide de Jezuïet tegen Joan, meteen een pistool voor den dag halende: "deze man heeft mij herkend: hij behoorde ook onder de moordenaars." "Dat mag ik van jou wel zeggen, schurk!" galmde Bouke: "Jonker laat mij los: want zoo die schelm los komt, is het land in nood." "Gij hebt voor mijn veiligheid ingestaan," zeide Eugenio, Joan scherp aanziende.
Woord Van De Dag