United States or South Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wanneer zij laat in het jaar geboren wordt, als er geen darren meer zijn, en dus bevruchting is uitgesloten, of indien iets hapert aan haar vleugels, dat haar de paringsvlucht belet, dan zal zij zich ijverig kwijten van haar éénige taak, het eierleggen; en uit deze eieren ontwikkelt zich niet anders dan mannelijk broed.
"Daar zeg je zoo iets," zei Lize, "mijne klok staat al eene poos stil en wil niet weer loopen, en ik ken hier op het dorp geen' klokkenmaker. Wil je eens zien, wat er aan hapert? Zoo'n stilstaande klok vind ik zoo iets onordelijks."
Hier, bij voorbeeld, op dat kruispunt midden in de bosschen! Welken kant moeten we uit? Weer opgehouden, afgestapt, lucifers aangestreken, getracht de namen op de bordjes te lezen. Zijn we goed? Zijn we mis? Onzekerheid en twijfel! En als er nu eens een band springt, of iets aan den motor hapert, wat dan? In die dood-eenzame groote bosschen overnachten? Weldra komt de mist er nog bij.
Wat muziek betreft, de typisch Italiaansche liederen worden graag gehoord en meestal met gevoel gezongen, al hapert er dikwijls wat aan de stem. De Napolitanen zingen overigens meer met de handen dan met den mond. Alles gaat met hartstochtelijke gebaren gepaard. Ook al wordt de zang bij de openbare concerten op de pleinen niet gehoord, het publiek kijkt met aandacht naar de gebaren.
Kom ik niet terug, dan is het een teeken, dat mijn leven of mijn vrijheid bedreigd wordt: gij wendt in dat geval den steven en boodschapt den Graaf mijn wedervaren." De twee schildknapen zagen elkaar met onrustige blikken aan. "Welnu!" zeide Deodaat: "hoe kijkt gij zoo zwart? Wat hapert er aan?"
»Er hapert, dat ik mijne papieren noodig heb, en sinds dat in je emplooi valt moest je mij den goeden dienst bewijzen om er mij maar eens gauw aan te helpen," sprak Frits met eene poging om in den lossen opgewekten toon van zijn ouden schoolkameraad mee in te stemmen. »Wel, met alle pleizier, kom mee naar boven, als ik maar weten mag waarvoor ze dienen moeten, dáár komt het op aan!"
Hé? vroeg juffrouw Laps verwonderd en ietwat beleedigd. Want de vromen nemen verdorvenheid en verdoemenis met veel genoegen aan, zoolang men die dingen kollektief uitdeelt, maar ze worden boos als men verklaart dat er iets hapert aan hen persoonlyk. Hé ... hoe meent u dat, dominee?
Wat hapert er, genoot, dien 'k niet en zie; die „goendag!” mij, uit den nevel, roept, van hier nen stap of drie? Van den hoogen torre en blijft er speur! Wat uur, hoe late is 't wel, aan den tijd? De zonne en zie 'k niet: slaapt of waakt het wekkerspel? Hier en daar een' plekke boenend, zit de zonne in 't duister veld; rood, gelijk een oud versleten stuk ongangbaar kopergeld.
Door de grieksche zon verlicht, is het grieksche landschap, voor wien het verstaat, wonderschoon; maar wee, als de grauwe nevels en grijze tinten van het noorden zich uitbreiden over eene natuur, wie het aan alles hapert wat ook dan nog aan de noordsche landschappen eene eigenaardige bekoorlijkheid bijzet.
"Zoo het slechts daaraan hapert," hernam de monnik, haar een paar stukken van achten in de hand stoppende: "hier is al wat voor de moeite, die wij u veroorzaken: maar haast u! en laat ons het verblijf zien, dat gij aan mijn nicht wilt geven."
Woord Van De Dag