United States or Åland ? Vote for the TOP Country of the Week !
Jorinde zong: »Mijn vogeltje met ringetje rood, »Zingt droef, droef, droef! »Het zingt voor 't duifje, zingt zijn dood, »Zingt droef, droef, ti-uut, ti-uut.« Joringel keek naar Jorinde. Jorinde was veranderd in een nachtegaal die zong »ti-uut, ti-uut.« Een uil met gloeiende oogen, vloog driemaal om haar heen, en krijschte driemaal »hoe-oe-oe!«
Temmen, ja, dat is 't, mompelde hij, haar temmen,.... tot ze zoo zacht is als een duifje.... Maar in-eens hoorde hij 'n stem vlak bij zijn oor! "Zeg, wat doe je toch?.... Sta je je toost voor straks te repeteeren?" 't Was André. Hij had hem niet aan hooren komen, hij schrok even en glimlachte toen, licht blozend. "Ik stond maar wat met mezelf te praten bij gebrek aan beter," zei hij.
"Men heeft elkander om dat duifje reeds menigen kogel door den kop gejaagd," zeide hij: "Reeds menig wakker edelman heeft den steven naar den Oldenburgh gewend, doch werd door fellen stormwind teruggedreven. Die oude graaf houdt het vogeltje in de kooi en verliest het nimmer uit het oog. Zij heeft reeds menige blauwe scheen laten loopen, en wel zou ik oppassen mij daaraan te wagen."
Och, wat hebt gij nog weinig van het leven genoten! riep zij meewarig, maar 't volgende oogenblik lachte zij luid en zeide: O, mijn lief onnoozel duifje, de vogeltjes, die hun nestje bouwen in het oor van de sphinx bij Memphis, zijn al even wijs, als gij! Ziende dat Esther verlegen werd, vervolgde zij op vertrouwelijken toon: Vergeef het mij, ik zeide het maar uit gekheid.
Ziet ge, alles wat ik daarvan weet, heb ik van anderen; hij zelf, mijn duifje, schrijft mij nooit iets over zijne campagnes; hij is te bang om mij angst aan te jagen.... Ik zelf had in den Kaukasus gehoord en niet van den kapitein zelf, dat hij reeds viermaal gewond was, en inderdaad, hij had er niets van aan zijne moeder geschreven, zoo min als over zijn veldtochten.
Men heeft mij toch niet te veel van hare schoonheid verhaald, dacht de waardin, toen zij Adelgondes fijne trekken aanschouwde: Het arme kind moet dan schrikkelijk zijn ontsteld. "Kom hier mijn duifje! ruik eens," sprak zij, terwijl zij Adelgonde een fleschje met geestrijk vocht onder het kleine neusje drukte: "dit zal u goed doen." Werkelijk opende Adelgonde weinige oogenblikken later de oogen.
"Mama, mijn lieve, beste mama, ach, zeg toch in 's hemels naam niets meer!" "Ik zal zwijgen." zeide de moeder, die de oogen harer dochter met tranen zag gevuld. "Een enkel woord slechts, mijn duifje; gij hebt mij beloofd voor mij geen geheimen te hebben, niet waar?" "Ja, nooit mama!" antwoordde Kitty blozend en zag haar moeder recht in het gelaat. "Nu heb ik echter nog niets te zeggen.
En de dieren kwamen ook om te treuren over Sneeuwwitje: eerst een uil, toen een raaf en eindelijk een duifje. Sneeuwwitje lag langen, langen tijd in de glazen kist, en zij veranderde niet, maar leek te slapen, en zij bleef zoo wit als sneeuw, zoo rood als bloed, zoo zwart als ebbenhout.
Hij heeft een afkeer van zijne en uwe Paapsche leer, en haat den vijand sterker dan ik dit eerst geloofde. Het lieve duifje zal den wil van haren vader doen. Ik huw haar; de graaf sterft weldra, en de goederen der Van Bergens worden mijn eigendom." "En gij zult uw geluk aan mij te danken hebben," hernam de gravin toen Van Rodenberg geëindigd had. "Doch wat vangen wij thans met Spinola aan?"
Toen dronk hij, tot op den bodem, zijn glas ledig en ging uitzien naar het dîner. Pastoor Doening, van zijn kant, at in de veranda een pastei met ossenvleesch en een geurig duifje. Tot laat in den avond zat hij te werken. De studeerkamer was rustig.
Woord Van De Dag