United States or Portugal ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar daarop nam hij het ernstig, en stelde een toost op de lieve dame in, en de candidaat dronk dien met een traan in de oogen, en de vriend vertelde daarop dat ook hij dol verliefd was, maar dat hij ongelukkig in de liefde was, en dat dit al zijn derde verliefdheid was; waarop het uitkwam dat zijn eerste verliefdheid geweest was op een meisje in een kostschool, dat hij alle zondagen in de Fransche kerk zag, en zijn tweede op een meisje dat al in stilte geëngageerd was geweest, en dat deze derde verliefdheid zich de dochter van een gepensioneerd kolonel had tot voorwerp gekozen, die "gloeiend tegen hem was" en hem niet luchten of zien mocht.
Op deze wel wat zonderlingen toost stonden de aanzittenden op, brachten de vuisten bij elkander zooals boksers dat in het vuur van den strijd zouden doen, en na ze eenige malen met gebogen hoofd omhoog en omlaag gebracht te hebben, namen zij afscheid van elkander.
Temmen, ja, dat is 't, mompelde hij, haar temmen,.... tot ze zoo zacht is als een duifje.... Maar in-eens hoorde hij 'n stem vlak bij zijn oor! "Zeg, wat doe je toch?.... Sta je je toost voor straks te repeteeren?" 't Was André. Hij had hem niet aan hooren komen, hij schrok even en glimlachte toen, licht blozend. "Ik stond maar wat met mezelf te praten bij gebrek aan beter," zei hij.
De majoor Kartenglimp had toen ook een "toost geslagen", en gezegd: dat de man die in het stadje Romphuizen zoo hoog werd gewaardeerd, die tot zulk een bevoorrechten stand behoorde, en wellicht eenmaal niet slechts onder de meestvermogenden in deze gemeente, maar tevens hij mocht met eenige zekerheid spreken dank zij het bezit van eene zoo uitstekend schoone en talentvolle gade, den schitterendsten titel zou kunnen verwerven, dat zulk een man dan ook voorzeker zijn edelste krachten zou blijven wijden aan het heil van het lieve stedeke waarvan hij, gave het God! de majoor had toen den blik naar boven geslagen eenmaal de vader, en zij, die teedere gade, de beschermvrouw, neen, de moeder zou worden genoemd.
Ook Sam dronk een koddig-onsamenhangenden toost op de vrindschap, en André begon, een beetje dronken, op Edward te toosten die zoo'n fideele, joviale vent gebleven was, een verduiveld leuke kerel, waar hij nog wel 's meer mee uit wou, waarachtig!.... "en dan naar de meisjes ook, wat jij, zeg! Edward?" En zijn toost eindigde in een dol-uitgeschaterd: "Leve de meisjes! daar gaan ze,.... allemaal!"
Bij zijn vermetelen toost trekt de dame zich haastig terug, met een ingehouden kreet, voortgekomen half uit verwondering, half uit hoogheid. Een oogenblik later lacht zij, een lach, alleen eigen aan de jeugd, bekoorlijk, betooverend, en merkt op: "Zulke toosten zullen u de verontwaardiging van mijn duena op den hals halen." "Uw duena! die is hier niet!" "O ja.
Zijne zusters waren schoon, en zijn vader vond zijn toon met haar kennelijk wat te vrij voor een vreemdeling. Bij het nagerecht had hij zich met een toost en vele tranen bekend gemaakt.
Zij nam een der tweelingen, en het verbond werd aangegaan tegen de eerste maal dat zij elkander weer zouden ontmoeten, "maar niet onder den blooten hemel". "Welke toost met algemeene opgewondenheid gedronken werd!" zei Wagestert koddig-deftig. "Niet waar, moeder Witse! Leve de volharding! Gerrit studeert voor professor, doet hij niet?" "Foei, mijnheer!" zei mevrouw Witse.
Hij verklaarde, dat het hem aan moed niet zou ontbreken. Daarop liet hij, op zijn kosten, de glazen nog eens vullen en hield een opgewonden toost op den roem en den voorspoed van het Groote Leger, die met daverende toejuichingen werd beantwoord. Juist in dit oogenblik kwam Jakob uit de verte aan. »Daar komt je trouwe vriend, de timmerman!" zei een der jonge onderofficieren plagend.
De charmante, die van de partij was, stelde een toost op de schoone pianiste in, en las daarbij een fransch extemporeetje van zijn eigen maaksel voor, waarin hij op eene charmante wijze over alle regelen der taal had gezegevierd.
Woord Van De Dag