United States or Spain ? Vote for the TOP Country of the Week !
Sa m~ga mukha nila ay nababakás ang isang malaking poót, nabábadha sa pawisang noó n~g bawa't isá, ang pagkasuklam sa m~ga gahaman at taksil na yaon na siyang sumira sa magiting na kilusan nilang m~ga nagsiaklás. Di miminsan, at sa init n~g nagpupuyos nilang loob, ay balakin n~g ilan ang maghiganti; parusahan ang isa ó ilan man sa m~ga taksil na yaón.
A~g sa langit ng bayang Pilipinas ay nipót n~ga sa init n~g ha~gád na a~g wika~g Tagalog ay magi~g isa~g wika~g pagbansâ, at yáyama~g a~g napili nami~g batayán ó sáligan n~g aklát, ay a~g kagyát máukit sa pusò n~g ati~g m~ga bat
Ang escirro ay isang bagay na bucol, na matigas, na hindi rin masaquit, na casin~g color at casing init nang ibang balat, na anaqui hindi carugtong nang ibang laman, cundi tila nabubucod; datapoua cun quibuin nang camay, hindi ungmuuga para nang man~ga lobanillo. Ang escirro cun minsan ay sungmasama cun malauon, at naguiguing cancro.
Datapoua sapagca ang man~ga sangol ay aayao uminom noong polvos na yaon, ay gatas lamang ang ipaiinom sa canila, at houag big-yan nang ibang bagay na cacanin. Mayroon namang tauo, na pagca tinicdas na hindi mangyaring mauala sa caniya ang pag-uubong malaqui, na ualang inilulura, at saca ang dibdib, pati catauan ay totoong init; nauuhao siya naman, at tuyong tuyo ang balat, sampon nang dila.
Matagal nang panahon sinabi iyan nang ating ama; datapoua,t, uala ca rito niyon. Ang ama. Ipaaninao mo sa caniya, Juan. Si Juan. Tingnan mo; sa ilalim nang lupa ay may maraming totoong malalaquing lun~gâ, na parang man~ga yun~gib; at itong man~ga lungang ito ay punò nang han~gin at man~ga init nang lupa, ó man~ga sin~gao.
Sa, pagca't nagpapasimulâ ang áraw n~g pag init na totoo, siya'y tinanóng n~g m~ga sundalo cung ibig niyang magpahin~ga. ¡Salamat! ang canyáng isinagót na nan~gin~gilabot. Datapuwa't n~g totoong siya'y mapuspos n~g malaking pangguiguipuspos ay n~g malapit na siyang dumating sa bayan.
Sa ganda n~g iyong dibdib, baywang, batok, ay sinong banal pa ang hindi iirog? ¿Sa puti n~g iyong kamay na nilalik, sa m~ga labi mong may pulot at init, sa m~ga paa mo't binting makikinis ay sinong pihikan ang hindi iibig? Kung sinusukat ko ang ganda mong ari, puso ko'y ninibok at nananaghili, aking nasasabing Talo ko ang Hari kung ako ang iyong mamahál na tan~gi !
Kung sa libin~gang ko'y tumubong mamalas sa malagong damo mahinhing bulaklak, sa man~ga labi mo'y mangyaring ílapat, sa kaluluwa ko halik ay igawad. At sa aking noo nawa'y iparamdam, sa lamig n~g lupa n~g aking libin~gan, ang init n~g iyong pag hin~gang dalisay at simoy n~g iyong pag giliw na tunay.
Mulíng pumanhíc sa canyáng maliit na báhay, naupô sa baníg na caniláng hinig-án n~g nagdaang gabí, itinungháy ang m~ga matá at nakita niyá ang capirasong napunit sa bárò ni Basilio sa dúlo n~g isáng cawayan n~g dingding, na na sa tabí n~g ban~gin. Nagtinding, kinuha ang pilas na damit na iyon at pinagmasdan sa ínit n~g áraw: may m~ga bahid, na dugò.
Nakaramdam n~g panibagong init n~g katawan ang binata, lumukso ang puso sa galak sa pagkasun~gaw n~g isang diosa n~g kagandahan. Ako'y naririto ang ulit pa. Bakit ka napaparito n~g ganitong oras? Baka may makakita sa iyo ay pagbintan~gan kang masamang tawo: umalis ka dian sa tapat n~g bintana. ¿Saan ako paparoon, Anchang? Umuwi ka na at akoy di maka papanaog, sapagkat malalim na ang gabi.
Salita Ng Araw