Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
Toen ik den Missisippi afdreef, Toen mijn gang ging over de prairiën, Toen ik volop leefde, toen ik uitkeek door mijn vensters, deze oogen, Toen ik uitging in den morgen, toen ik het licht in het Oosten zag doorbreken, Toen ik baadde aan het strand der Oosterzee en dan weer aan het strand der Westerzee, Toen ik zwierf in de straten van Chicago, diep-in-'t-land, of waar ik ook omzwierf in de straten, Of steden, of zwijgende wouden, of zelfs midden in het schouwspel van oorlog, Waar ik ook was, steeds heb ik mij vervuld van tevredenheid en overwinning.
Hij lichtte dus de ankers en koos zee, hoewel hij twee van zijn manschappen, waarvan hij de terugkomst niet kon afwachten, aan wal moest achterlaten. En sedert zwierf Lolonois, uit nood en verbittering nu een werkelijk zeeroover, op schier alle zeeën rond.
Zwierf nog eenig onderaardsch mensch rond op deze woeste vlakten? Voorwereldlijke planten en dieren. Mosplanten. Mastodonten. De aap-mensch. Niet op het uitgangspunt terug. Een dolk. Eene echte dagge. Nog gedurende een half uur kraakten deze beenderenlagen onder onze voeten. Wij stapten voorwaarts, voortgedreven door eene brandende nieuwsgierigheid.
De verhalen van zijn vader, zijn eigen gewaarwordingen en wat nog dagelijks gebeurde wat er b.v. "bij den Oever" in 1837 voorviel zijn in verscheidene verhalen weergegeven. Zijn beste werk is daarom misschien "De Loteling." Het herinnert aan zijn eigen wedervaren op de heide, wanneer hij ziekelijk rond zwierf, en aan de menschen, die hij er ontmoette.
Daar had hij Thénardier ontmoet en was hem gevolgd. Men weet het overige. Men begrijpt insgelijks, dat het zoo beleefdelijk voor Jean Valjean openen van het hek, een list van Thénardier was. Thénardier had er een gevoel van, dat Javert daar steeds zwierf; een vervolgde heeft een instinct, dat hem niet bedriegt: den speurhond moest een been worden toegeworpen. Een moordenaar, welk een fortuin!
Al naar je stemming van den dag, al naar de nuk 't je laat avonturen, ga je vandaag hier, morgen daar. Hoe dikwijls zwierf ik niet door de Jodenbuurten.
Bijna zou men den souverein vergeten, dank zij de gelijkheid, die de gemeenschappelijke liefde voor mooie dingen schept. Toen zwierf zijn blik niet in het vage, maar omvatte gretig al dat belangwekkende, door de voorouders in den loop der eeuwen verzameld en bewaard, of ontdekt door den vorstelijken collectionneur zelven.
"Half volwassen Gestreepte Wolven hielden wij dikwijls op ons erf. Een van deze ontwikkelde zich tot een zeer flink dier, en werd zoo tam en welgemanierd, dat wij hem weldra een onbeperkte vrijheid konden toestaan. Hij liep niet slechts binnen de omrastering rond, en bezocht de kamers, maar zwierf uren lang zoowel door onze aanplantingen, als door de velden en heesterbosschen van de omstreken.
Schielijk dook hij tot op den bodem, bleef hier een korte poos en kwam weder aan de oppervlakte. Hij zwierf langs den oever, waarbij hij zich liet leiden door de gevoelsindrukken van zijn snavel, die, naar het schijnt, een zeer fijn tastwerktuig is en veelvuldig gebruikt wordt.
Hij zwierf in vele streken, het liefst op het land; onder den ruimen hemel voort te gaan was zijn grootste vreugd. De burgers in de steden kenden hem als een vriendelijken eerzamen broeder, die tallooze verhalen wist en hen aan 't lachen kon maken, zoodat zij hem gaarne zagen; maar sommigen ook zeiden kwade dingen van hem, dat hij een bedriegelijke sluwerd was en een dief.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek