Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 mei 2025
Terwijl de boot voortvoer, bleef de vrouw bedaard zitten; en het zachte zomerkoeltje zweefde als een medelijdende geest over haar hoofd dat zachte koeltje, dat nooit vraagt of het voorhoofd dat het streelt zwart of blank is.
Intusschen zweefde de dans der Georgische vrouwen door de gouden spiegelzaal overal verdubbelde zich hare bevallige beeltenissen, over en weêr, en telkens werden de diepe drinkschalen ingeschonken, toen ik, plotseling, verrast, den kop richtte. Want Dionyzius was dichter bij Charis geschoven en ik hoorde hem, verhit door den wijn zeggen: Charis, ik heb je lief!
Ik herinner mij dat ik mijne schoten werktuigelijk loste, met opeengeklemde lippen en strakke oogen; ik was niet bang meer, want, om de waarheid te zeggen, wist ik niet of ik nog bestond. Het eenig denkbeeld dat mij door den geest zweefde, was dat ik voort zou schieten totdat alles afgeloopen was.
De aanwezigen bleven stil voor zich uit staren. "Eva," zeide St. Clare zacht. Zij hoorde niet. "O, Eva, zeg ons wat gij ziet! wat is het?" zeide haar vader. Een heldere, heerlijke glimlach zweefde over haar gezichtje en zij antwoordde afgebroken: "O, liefde blijdschap vrede!" slaakte een enkelen zucht en ging uit den dood in in het leven over. Vaarwel, dierbaar kind!
Eenige kringen op de golven duidden het spoor aan, waar alles verdwenen was en »De Vlugge Christina" zweefde eenzaam over de blauwe wateren van de Caraïbische zee. De Boekaniers hadden het geheele tooneel aangezien met het gevoel van den zeeman, die geen schip zonder weemoed te gronde ziet gaan.
Men zou er bijna uit afleiden, dat de liefde voor zijn vrouw hem het afscheidnemen van Stratford, toen het er toe komen moest, niet bijzonder verzwaard heeft en haar beeld hem niet bij zijn verblijf in Londen of elders onophoudelijk voor oogen zweefde. De overlevering weet nog een bepaalde reden op te geven, waarom hij Stratford vaarwel heeft gezegd.
Maar 't was niet Akka, die den jongen ontdekte, terwijl hij met zijn groot gevolg voortliep; 't was niet Akka, die neerdaalde, hem met den snavel pakte, en met hem naar boven zweefde hoog in de lucht. Dat was Mijnheer Ermerik, de ooievaar. Want die was ook naar hem gaan zoeken.
En de dood gaf ieder kleinood voor een lied; en de nachtegaal ging nog steeds met zingen voort; hij zong van den stillen akker Gods, waar de witte rozen groeien, waar de vlier geurt, en waar het frissche gras door de tranen der achterblijvenden bevochtigd wordt. Nu kreeg de dood verlangen naar zijn tuin en zweefde, als een koude, witte nevel, uit het raam.
Maar daar zweefde ook iets geweldigs om my heen, dat my daar ik oprijzen wilde om verr' sloeg, en zonder dat ik 't zoo dra herkende, na eenige allergezwindste in 't ronddraaiingen, woedende aanviel. Het was erger dan een kalkoen: 't was een arend, en dit overtuigde my eensklaps dat ik in den dampkring der aarde zweefde.
Zijn Geest is een adem, een aanblazing, een krachtig ruischen. Woest was de baaierd, woest en ledig; geen orde, geen onderscheiding, geen licht, geen geluid. De duisternis zweefde over den afgrond. Alles stil en levenloos. Maar een krachtig, een zwoel, een vruchtbaarmakend windgeruisch ging over de diepte. Het was de adem Gods broedende over de wateren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek