Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
Kindertjes met negergezichten en zwartoogige Madonna's die u uit een hoek van haar atelier aanstaarden, deden niet precies aan Murillo denken; olieachtige, bruingeschaduwde gezichten met een lichtglans op de verkeerde plaats, verbeeldden studies naar Rembrandt; gezette dames en waterzuchtige kinderen, navolgingen van Rubens; en Turner verscheen in stormen, met blauw-grijze donderkoppen, oranje-kleurig weerlicht, bruinen regen en purperen wolken, terwijl een tomaatkleurige vlek in het midden, evengoed een zon als een baken, een zeemanshemd als een koningsmantel kon voorstellen, al naar dat het den toeschouwer beliefde.
Falckestein beantwoordde deze vraag kortaf met ja, en liet zijn paard harder voortstappen om een verder gesprek te ontgaan; dan de zwartoogige vreemdeling versterkte zijn tred zoodanig, dat hij in een gelid met den ruiter bleef voortwandelen, wien hij deze nieuwe vraag deed: "Zal Zijn Excellentie ook op de plechtigheid komen?" "Vermoedelijk ja."
Wat dit stuk in het bijzonder betreft, mag men vermoeden, dat hem bij het teekenen van Rosaline het beeld zijner zwartoogige schoone voor den geest stond. De geestigheid van het stuk moet ons den ernst niet doen voorbijzien, die er in verscholen ligt.
Ruben, een zwartoogige en zwartgebaarde Israëliet, gehoorzaamde aan haar bevelen met een fakkel in de hand; hij opende de buitendeur van het huis, en Gurth over een geplaveid hof geleidende, liet hij hem door een deurtje in de poort uit, dat hij achter hem sloot met grendels en ketenen, die voor een gevangenis waren.
Zwartoogige maagden uit Armenië, schitterend blanke jonkvrouwen van den Kaukasus, teedere maagdelijns van den oever van den Ganges, weelderige dochteren Babylons, goudlokkige Perzische meisjes en weekelijke kinderen uit de Medische vlakte, ja, zelfs onderscheidene telgen van de edelste Achaemeniden hadden den koningszoon als echte gemalinnen de hand gereikt.
Op Anna's stem verscheen de Engelsche, die er elegant uitzag, maar een onaangenaam gelaat had en begon zich te verontschuldigen, hoewel Anna haar niets verweten had. Het zwartharige en zwartoogige kleine meisje met het rooskleurige lichaampje beviel Dolly, ondanks de schuwe uitdrukking, waarmee zij het haar vreemde gelaat beschouwde; zij was zelfs door haar gezond uiterlijk verrast.
Zwartoogige meisjens Beginnen den dans: Hoe gloeien de fakkels Met purperen glans Hoe ruischen de snaren! Hoe davert de grond! Hoe zwieren de paren Al wilder in 't rond! Nu zoeken ze aêmechtig Een plekjen zich uit, Waar 't murmelend windtjen Haar de oogenleên sluit. Daar voeren de droomen, Zoo dartel en vlug, Het harte der kindren Naar 't Zuiden terug.
Ook hij was gaan zitten in afwachting van de komende gasten, om zich dan onbemerkt te verwijderen. Na eenige minuten trad een vriendin van Kitty binnen, de sedert den vorigen winter gehuwde gravin Nordston. Zij was een magere, gele, zwartoogige, ziekelijke en zenuwachtige vrouw. Zij droeg Kitty hartelijke genegenheid toe en was trotsch op haar.
"Bij den Hemel, Izaäk, ik wenschte, dat ik dit geweten had. Ik dacht, dat het zwartoogige meisje uw bijzit was, en gaf haar, als dienstbare, aan den ridder Brian de Bois-Guilbert, naar de gewoonte van de aartsvaders en helden van den ouden tijd, welke ons hierin met een goed voorbeeld zijn voorgegaan."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek