Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 september 2025
'Ik wil mijn sleuteltje, onder den rozenstruik. Weet ge dien te vinden? 'Ja wel! bij den vijver, niet waar? Ja dien weet ik. 'Breng mij er dan, Wistik! Wistik klom op Johannes' schouder en zeide hem den weg. Zij liepen den ganschen dag, het woei en van tijd tot tijd vielen regenbuien, doch tegen den avond werden de wolken stil en verlengden zich tot lange gouden en grauwe strooken.
Lentenacht is de rechte tijd, en roodborstje weet den weg. 'Is dat waar? Is dat waar? riep Johannes en dacht aan zijn sleuteltje. 'Ja! zeide Wistik. 'Waarom vond het nog niemand dan? Zooveel menschen zoeken er naar. 'Ik heb geen mensch, geen mensch gezegd, wat ik u vertrouwd heb. Ik vond nog nooit een elfenvriend.
Hooger nog rezen de lange, trotsche toortsplanten met dikke, vilten bladeren. Zoekend speurde Johannes naar het fijne, bruinachtige loof van de duinroos. 'Waar is zij, Wistik, ik zie haar niet. 'Ik weet er niet van, zeide Wistik. 'Gij hebt het sleuteltje verborgen, ik niet. Waar de roos gebloeid had, was een veld vol gele Teunisbloemen, die wezenloos naar boven keken.
Het kaarsje begon flauwer en flauwer te branden en ging opeens uit. Het zijn zeer bizondere kaarsjes. 'Wat was dat? vroeg Johannes, zich in het duister angstig aan Windekind vastklemmend. 'Een nachtuil, zeide Windekind. Zij zwegen beiden een tijdlang. Toen vroeg Johannes: 'Gelooft gij wat Wistik gezegd heeft? 'Wistik is niet zoo wijs als hij zelf denkt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek