Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Zie in 't rond de broeder-bollen, al de zonnen, de planeten, samenhangende als trossen, In de schit'rend-lichte dagen, in de droom-mystieke nachten, Pioniers! O Pioniers! Al die werelden zijn ons, Zijn voor 't groot ontginningswerk, wijl de volgers ongeboren in die werelden ons wachten, Wij gaan slechts aan 't hoofd des hedens en bereiden hun den weg, Pioniers! O Pioniers!
Het medeplichtig zijn der overheid aan misdaden der onderdanen, en der onderdanen aan de fouten der overheid, trekt op de eerste plaats Grotius' aandacht. Het laatste geval de overheid kan strafbaar zijn, wijl zij verhindert dat men den schuldige bestraffe dient nader besproken te worden.
De beide dames vertrokken: het jongere gedeelte van het gezelschap ging uit elkander, en ik trok met mijn vader naar zijn kamer. Wij spraken een wijl over onverschillige zaken; maar ziende, dat ik vruchtelooze pogingen deed om de aanvechtingen van den slaap te bestrijden, gaf mij op nieuw den raad daaraan geen langer weerstand te bieden.
Eindelijk uitte hij, wat hem op het het hart lag: Sinds het begin der maand bestudeerde hij, vóór den dageraad, het uitspansel wijl het sterrenbeeld van Perseus het zenith had bereikt. Agalah was nauwelijks te onderscheiden, Algol flikkerde zwakker, Mira-Coeti was verdwenen; hieruit las hij den dood van een man van beteekenis, dezen nacht nog, en binnen Machaerous. "Wie zou dat kunnen zijn?
Hij nam het tusschen duim en voorsten vinger, bezag het een wijl met dezelfde aandacht, waarmede een oudheidkenner een zeldzamen penning zoude beschouwen, en reikte het vervolgens onder een veelbeteekenend hoofdschudden aan zijn medehelper over.
Van over de wallen vlekten de roodende handen, wijl over hun aller eveneensche hoeden de ruimte voorthobbelde in blauwing, ze in den afstand tot veeldubbele snoeren saâmreeg, waaruit het spiegelen van een enkelen cilinder opstak als van een zwart-gladden steen.
Dat is noodzakelijk, wijl de maatschappij later ook geen rekening houdt met des vreemden hinderlijke fouten. Ze zou als "outsider" een treurig lot moeten lijden. We mogen reeds bij "het kleine kind" geen slapheid toonen.
Gelooft gij, dat hij 't waarlijk meende? spreek! Zeg ja of neen! Hoe sprak zijn oog? en zaagt Ge er leed of vreugd in? was hij rood of bleek? En zaagt ge, als tusschen wolken flikkerlicht, Ook strijd des harten op zijn aangezicht? LUCIANA. Hij zwoer: gij hadt op hem in 't minst geen recht. ADRIANA. Wijl hij het mij niet geeft, en dat is slecht.
Toen weende hij bitterlijk. 't Was afschuwelijk. Maar wat zou hij doen? Zonder Cosette leven kon hij niet. Wijl zij vertrokken was, moest hij immers sterven! Had hij haar zijn woord van eer niet gegeven, dat hij sterven zou? Zij was vertrokken, terwijl zij dit wist; zij vond het dus goed, dat Marius stierf.
Als een lichamelijk en tastbaar ding, Zijn er nog enkelen die dwaaslijk meenen Dat liefde niets is dan begoocheling. Maar wijl zij met een macht niet te verkleenen, Heerscht in het hart van elken sterveling, Moet men veel hooger waarde haar verleenen, Dan zoo men haar kon zien als zichtbaar ding.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek