Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
»Wanneer zij er in slaagde te ontsnappen, of wanneer de Federalisten haar bevrijdden, dan waren wij reddeloos verloren. Zij sterve dus!" »Dadelijk!" antwoordde Squambo. En hij wilde reeds met een dolk in de hand op de wigwam toetreden, toen een der beide Texars hem tegenhield. »Laten wij nog wachten," zei deze. »Wachten?" »Ja, wij zullen altijd Zermah kunnen doen verdwijnen, niet waar?
Daar zij geen gerucht in het belendende vertrek vernomen had, kon zij veronderstellen, dat Texar niet in de wigwam was. En inderdaad, er was niemand. Al dadelijk keek Zermah naar eenig wapen uit, dat zij gebruiken kon, en waarvan zij ook vast besloten was gebruik te maken, wanneer iemand haar het vluchten zou willen beletten.
Nu twijfelde Zermah er niet aan, dat die pont door een der slaven naar het eiland teruggebracht was. Dat kwam haar voor de veiligheid van de wigwam noodzakelijk voor, voor het geval dat de soldaten van kapitein Howick er in slaagden de Zuidelijken om te trekken. En toch was het ook mogelijk, dat de pont bij den tegenovergestelden oever gebleven was.
Men liep er groote kans om door Texar of door een der slaven, die op het eiland achtergebleven waren, bespeurd te worden. Gelukkig verhief zich rechts van de wigwam een dicht boschje van boomachtige struiken, met biezen vermengd, hetwelk zich tot op den oever van het kanaal, tot op weinige meters slechts van de plek waar de pont moest liggen, uitstrekte.
Nu, dat viel ons mede van Piet. Wij hadden niet gedacht, dat hij zoo goed mede kon doen. Wij knikten hem daarom goedkeurend toe, wat hem blijkbaar niet onwelgevallig was, althans, hij begon nog veel sterker te dampen, zoodat de kamer wel een rookhol geleek, en vervolgde: »Wanneer keert mijn roode broeder naar zijne wigwam weder?»
Maar het lieve kind liet geen klacht hooren. Hoewel de af te leggen afstand slechts kort was, een zestig meter ongeveer, was er toch een vol half uur noodig om den oever van het kanaal te bereiken. Zermah hield toen halt en tuurde tusschen de biezenstengels door, eerst in de richting van de wigwam, daarna in de richting van het woud. Niemand werd onder het hoog geboomte van het eiland ontwaard.
Er werd in dit oogenblik aan de deur van de wigwam geklopt. Het was niemand anders dan Squambo, die het herkenningsteeken met zijn meester wisselde. »Kom binnen," zei de Spanjaard. Squambo trad het vertrek binnen. »Hebt gij bevelen voor dezen nacht te geven?" vroeg hij.
Met die woorden werd het gesprek der tweelingen besloten. Zermah hoorde hen binnen de wigwam wederkeeren. Maar welken nacht bracht de rampzalige vrouw door! Zij wist dat zij veroordeeld was; maar zij dacht aan zich zelve niet. Omtrent haar lot bekommerde zij zich al heel weinig; zij was met de gedachte vertrouwd, steeds gereed te zijn haar leven voor hare meesters veil te hebben.
Aan den voet der hooge en bijna loodrechte oevers van onze kleine kreek stond een verlaten wigwam, die er aan herinnerde dat de mensch nu en dan door deze eenzame streken zwierf. Moeilijk zou men zich een oord kunnen denken, waar hij minder eischen of minder macht scheen te hebben.
Ook op den anderen oever werd niets bespeurd van Texar en zijne makkers, die zich toen op een afstand van een of twee mijlen in het innerlijke van het bosch moesten bevinden. Wanneer zij geene ontmoeting met de Noordelijken hadden, dan zouden zij niet dan over ettelijke uren naar het eiland wederkeeren. Intusschen kon Zermah nog maar niet gelooven, dat zij in de wigwam alleen achtergelaten was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek