Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
Reinout wendde zich spoedig om, zoodat hij met den rug naar het licht kwam te zitten; want hij voelde, dat hij op deze onverwachte vraag bloedrood werd.
Met dezen vriendelijken welkomsgroet wendde Monks zich tot juffrouw Bumble en keek haar strak aan, tot zelfs zij, die niet voor een klein geruchtje vervaard was, haar oogen moest afwenden en neerslaan. »Dus dit is de vrouw?« vroeg Monks. »Hm! Dit is de vrouw,« antwoordde Mr. Bumble, gedachtig aan de raadgeving van zijn vrouw.
Gedurig wendde hij zijn bleeke oogen naar hetzelve, en zocht hij het middel om het te verpletten, om vervolgens over de wereld te regeeren, de hervormden uit te roeien, en liefst nog de rijke, en have en goed te erven van de slachtofferen. Maar hij lachte niet.
Maar de rijke man weigerde: "Indien ik iedereen een glas wijn zou moeten geven, zou er niets voor mij overblijven!" Hierop maakte de engel het teeken des kruises met zijn stok en onmiddellijk stroomde er weer water door de rivier evenals te voren. Toen wendde hij zich tot den man en zei: "Dit was niet voor u, keer terug naar den pereboom, en ga voort met dien te bewaken!"
De beschuldigde schudde het hoofd als iemand, die goed begrepen had en weet, wat hij antwoorden wil. Hij opende den mond, wendde zich tot den president en zeide: "Wat het eerste betreft..." Toen zag hij op zijn muts, vervolgens naar den zolder en zweeg. "Beschuldigde," hernam de advocaat-generaal op strengen toon, "geef wel acht. Gij antwoordt niet op 't geen u gevraagd wordt.
"Ernstig!" gaf hij lachend ten antwoord, "gij zult drie weken te bed moeten blijven om weder op krachten te komen". Ik wendde mij naar den muur om, ten einde hem mijne tranen te verbergen. En voor mijn geest rezen Babet en oom Lazare op, die mij de armen toestaken. De bloedige worstelingen van mijn zomerdag waren voorbij. Herfst.
»O!« zei de jonge man, terwijl hij zijn gezicht naar het bed wendde, alsof hij te voren de patiente geheel had vergeten, »'t is hier u.i.t. juffrouw Corney.« »Zou u denken?« vroeg de Moeder. »Als 't nog twee uur duurt, zal 't mij verwonderen,« zei de apothekersleerling, heel zijn aandacht bij zijn tandenstoker. »Alles geeft 't op. Slaapt ze, oudje?«
Zij was daar sinds eenigen tijd aan 't lezen, toen hare aandacht verstrooid werd door een geluid van stemmen en voetstappen, welke tot haar schenen te naderen. Zij richtte het hoofd en ontwaarde met eenige verbazing een in het zwart gekleede jonge heer, welke, door haren broeder vergezeld, zich wendde tot de plaats waar zij zich bevond.
Daarna wendde hij zich tot de aanwezigen en sprak: "Sire! en gij allen, die hier tegenwoordig zijt ik verklaar u op mijn woord van edelman, dat ik niet bij machte ben geweest om deze noodlottige gebeurtenis te verhinderen. Niemand kan meer getroffen zijn door den dood van dit jonge, schoone kind, dan ik, die er de oorzaak van ben geweest.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek