Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juli 2025
Daar Elinor zeker wist, dat zij Charlotte over een paar minuten zou zien, zonder zoo onbescheiden te zijn, waagde zij het, zich te verontschuldigen. "Waar is Marianne? Weggeloopen omdat ze ons zag aan komen? De piano staat open, zie ik." "Ik geloof, dat zij is gaan wandelen."
Maar ik scheide van al die akelige dingen af, breng dezen op de post, en ga naar buiten wandelen. Toulouse, 5 Augustus.
Want dan heeft hy u verveeld, en dit is onvergeeflyk. Wanneer wy tezamen wandelen, en ge wykt telkens af van den weg, en roept my in 't kreupelhout, alleen met het doel om de wandeling te rekken, vind ik dit onaangenaam, en neem me voor, in 't vervolg alleen te gaan.
Een half jaar later dan ik kwam Marten aan boord van De Haai, een schoon schip waarover Pieter Pietersz. Hein Kapitein was. Marten was in goede handen! En ik? Bezuiden de Linie. Het was in den zomer van 1625 dat ik te Enkhuizen met een mooie som gelds in den zak door de straten liep wandelen. Vijftien jaren lang had ik op onderscheidene Straatvaarders als matroos dienst gedaan.
Want Kees begon blijken te geven, dat het wandelen hem ging vervelen en dat hij naar huis verlangde. Blijkbaar werd hij onrustig, en was hij niet gewoon, als het donker werd buiten te zijn. 't Werd stiller in de straat; de menschen trokken zich in de huizen terug, voorzoover zij de wacht niet moesten houden op de muren.
Ik was volkomen gerust, want op een keer had ik mij de Heilige Barbara aanbevolen. Nam zij u onder haar bescherming? Zeker, ik zag haar mij zachtjes toeknikken. Wanneer meendet gij dit te zien? Op welk uur van den dag? 's Morgens? Neen, 's middags na tafel. Maar op dat oogenblik, wil ik wedden, zaagt gij ook de boomen wandelen? Die man raadt alles!"
Evenwel, wij hadden de groote forellen gezien, en dat telt toch ook mee! Den volgenden morgen vertrokken wij met den Alpenzak op den rug door de vallei der Jonte naar Meyrueis. Veel loopen of wandelen schijnen de menschen hier niet te doen; of zij zien de stadsmenschen voor zeer zwak aan. Ten minste men verwonderde zich algemeen er over, dat wij 20 K.M. wilden loopen.
Niet waar, Pieter, jij houdt niet van dergelijke spelletjes?» »Neen, Mama!» »En jij gaat liever met mij wandelen, niet waar?» »Veel liever, Mama!» Tante keek met een triomfantelijken glimlach om zich heen. O, zij wist het wel, dat haar Pieter een door en door fatsoenlijke jongen was. »Ja, lieve,» vervolgde zij tot hare schoonzuster, »dat is nu zijn liefste werk.
Ze ging traagzaam wandelen in den tuin, bezij de rote leeljen en de hoopen bloedende rhododendrons. Vaak kwam vader trippelbeenen nevens haar, al vertellend met blijde gebaren van een nieuwe uitvindinge. Andermaal ontmoette ze in schaduwrijke diepten het witte gezicht van grootvader. Ze voelde telkens een wreveling in haren nekke en wees dat hij van kant zou terten.
Eline echter had zich weder aan Reijer gewend en verlangde tegenwoordig naar zijne visites. De dagen gingen haar met zachte rust voorbij. Zij bleef veel thuis, hoewel Reijer haar steeds aanspoorde te wandelen, vooral in den vooravond, opdat zij beter slapen zou.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek