Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Ernest, zeide Rupert, toen ze daar in een hoekje tusschen hun opgehangen mantels zaten en reeds op het groen-houten tafelblad de gulden roemers glommen, als ge zoo in 't rumoer zijt van stuwende menschen en de klopping raakt van al die borsten, voelt ge u dan niet zijn een eenling van die kudde en walgt het u niet die eenling te zijn? .... Kijk, daar groet ons juffrouw Titine.
Hy, voelt zijne oogen leken, Herdenkt het nachtgezicht, nog warend voor zijn geest, En walgt van 't vreugdgejuich en dartlend zegefeest, In 't diepste van zijn tent, van alles afgesloten,
Een os om de kleinigheid te dragen! Mijnheer du Bessy was onder den woordenvloed ineengezakt. Zoo had hij Pacôme nooit gezien Hij. voelde zich laf en gekrenkt worden tot in het diepste van zijn wezen. Hij kon niet rechtstaan. Gij walgt mij! schreeuwde Pacôme. Ik veracht u evenzeer als ik mijn eigen veracht ....
Men schijnt hier, door zoo vele steile bergen van de verkeerde en bedorven maatschappij afgezonderd; niets doet zich op dat het denkbeeld daar aan opwekt, geene paleizen, geene Heeren of Juffrouwen, geene kostbare rijtuigen, liverijen, of al diergelijke dingen, waarvan een redelijk denkend mensen walgt; want deze landstreek wordt door de grooten weinig bezocht, en 'er loopt geen groote of Postweg door.
Mij walgt van aardschen wijn en eeuwig blijft voor mij gesloten, Weelde van het Hemelsch Gezin. Aanvaard uw heilloos lot, ziel, deel met uw minne genooten Uw onheilvolle min. Niet dezen Nacht en niet één Nacht, die volgt van woede of weelde, Stel als een schuldloos kind uw vraag, Geen antwoord is voor U, die lichtzinnig uw lot verspeelde. Dan 't eigen dof geklaag.
"Och God, wat zijn dit voor leelijke beeldekens!" riep zij. "Men walgt van ze te zien; voor geen geld wilde ik er zoo een in mijn kerkboek!... Ik zal ze toch wel aan zuster Ursula toonen." "Zijn ze niet goed, zuster?" vroeg de bange moeder. "Foei, 't is schande zulke dingen te schilderen," was het antwoord, dat zij kreeg. En hiermede kon zij vertrekken.
Bij zijn val maakte een panische schrik zich van zijne krijgers meester; deze bovennatuurlijke dood verschrikte hen, terwijl hij den ijver hunner vijanden aanzette, en in eene seconde was het slagveld door de helft der strijders verlaten. "Laat ons hooger op een luchtstroom zoeken, die ons medevoert," zeide de doctor, "dit schouwspel walgt mij."
Om uw dwingende heerschappij over het volk weer te krijgen, uit baatzucht! Ho dit gelukt niet, want wie de vruchten der Vrijheid eens gesmaakt heeft, walgt van uw gunsten. Gij zijt immers de slaven der uitheemsen? En denkt gij, dat de Bruggelingen de slaven van andere slaven zullen worden?
Al gaande liet ze hare hand lui sleeren langs het tafelberd, ten teeken van onbekommerde rustigheid. Ursule vroeg: Ge hebt Justa doorgezonden? Dat jong walgt me. Ge hebt ze doorgezonden? Ja.... Ursule stoop zich naar heur en naderde. Ze riep ineens: Maar wat meent ge? En ben ik, hier niet? Mij wordt voortaan, en mij alleen, en zonder tegenwoord gehoorzaamd! Gij hebt mij noodig, gij en Romaan.
Slechts nog één trek, welke der afzigtelijke wereld toebehoort, die mij niet minder walgt dan u; slechts nog één trek, en ik zal uwer verfijnde zenuwen geen geweld meer aandoen: Hanna was in het Huis gelukkig, schier bij uitzondering gelukkig te prijzen, daar de onnoozele ten minste in geen ziekelijk ligchaam de onverdiende straffe droeg der uitspattingen, der losbandigheid van hen, wier lust, niet wier liefde, haar in het leven riep.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek