Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 november 2025
Heer vreemdeling," lachte de oude graaf, "dergelijke vleitaal hoort hier niet thuis en is allerminst geschikt voor de ooren van een jong meisje als onze Elaine, wier hoofdje gij er licht mee op hol zoudt kunnen brengen. Maar kom, genoeg van dit alles. Zet u neder aan onzen eenvoudigen maaltijd en vertel ons, wat u hier henen voert."
De breede kunstweg voert ons, nu eens wat klimmend dan weer dalend, door een landstreek vol afwisseling.
Des morgens, bij het opkomen van den vloed, gingen wij op weg en kwamen welhaast aan de monding der kreek, waaraan het dorp Grand-Talibonche ligt en die denzelfden naam voert, zooals trouwens in den regel het geval is.
En als uw muziekkorps zooveel bijval had!... Ja, Snepvangers. Ik begrijp het, zei Snepvangers, dat was zoo precies wanneer mijn kanarievogels bewonderd werden. Nu vechten zij, Snepvangers... waar voert het heen? De menschen vallen als vliegen en alles wordt verwoest, Generaal. Er komt een nieuwe tijd. Snepvangers, maar ik zeg: nooit komt het oud regiem terug... en dat was de schoone tijd...
Heeft elke schup aarde, welke met hollen klank op zijne doodkist nederviel, u niet tot in het diepste uwer ziel ontroerd? Ja, bij dit laatste vaarwel tusschen u en uwen meester, tusschen het leven en den dood, voert dit graf uwen geest gewis naar de tijden terug, toen zijne strenge stem u in de ooren klonk.
"Ja, mijn waarde Dick." "En verontrust u dit niet een weinig?" "Waarom?" "Omdat die weg ons naar Tripoli voert en boven de groote woestijn." "O! wij zullen zoo ver niet gaan, mijn vriend, ten minste ik hoop het." "Maar waar wilt gij stil houden?" "Laat eens zien, Dick, zoudt gij niet nieuwsgierig zijn om Tombuctou te bezoeken?" "Tombuctou?"
Voert Aaron nu ter straf, den vloek'bren Moor, Die de oorsprong was van al ons naamloos wee; Dan reeg'len wij den staat, zoodat voor goed Een ramp en nood als deze zijn verhoed. De oudste uitgave van Titus Andronicus, die tot ons gekomen is, dagteekent van het jaar 1600. De titel dezer quarto-uitgave luidt als volgt: The most lamentable Romaine Tragedie of Titus Andronicus.
"Mijn vader is, met verlof gezegd, een oude suffer," zeide Lodewijk: "maar hij had wel anders gehandeld, indien hij geweten had, dat gindsche Heer, die zulk een hoogen toon voert, een deserteur is en een zeeroover." Er volgde een oogenblik van algemeene stilte op deze woorden.
Ik denk reeds tot mijne vreugde mijne bestemming te zullen naderen, als ik links van den weg een dorp in het midden der Planada zie liggen, doch deze vreugde wordt niet weinig getemperd als Leonardo mij meedeelt, dat dit La Jigua is, onze weg rechts voert, en nog wel een uur in de brandende zon voor den boeg ligt!
Naar de rivieren, die zich in deze baaien uitstorten, voert de eene den naam van golf van Onega, de andere dien van golf van Dwina of van Archangel: welke laatste naam meer algemeen is. Aan de monden dezer rivieren liggen de beide koopsteden Onega en Archangel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek