Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 mei 2025
In een meer nabij Maldonado, waaruit het water bijna weggevloeid was, en dat bijgevolg krioelde van zwermen kleine visschen, zag ik vele van deze vogels, meest in troepjes, snel voor- en achteruit dicht boven de oppervlakte van het meer vliegen. Zij hielden hunne bekken wijd open, en de onderste kinnebak half in het water gedompeld.
De vangst heeft op verschillende wijzen plaats: men zet strikken op de zandbanken, voorziet netten met Visschen als lokaas, werpt hoeklijnen uit, waaraan een stuk spijs bevestigd is en bereikt op deze of op gene wijze het beoogde doel.
Indien het primaire tijdperk te recht den naam kon dragen van het tijdperk der visschen, dan kan men van de secundaire periode zeggen, dat zij de ontwikkeling der kruipende dieren tot hun maximum heeft bijgewoond.
Het water van de zee was zoo warm in de buurt van Sint-Vincent, dat een schipper, die zich op twee mijlen afstands van de noordkust bevond, zich de hand bijna brandde, toen hij de temperatuur van het water eens wilde onderzoeken. Tallooze doode visschen lagen in mijlenlange rijen aan de oppervlakte. Zij moeten evenals op Martinique door onderzeesche uitbarstingen gedood zijn.
En als hij dan dat hebt gij ook nog niet vergeten! zijn zware stem verhief, om mij den eersten groet te brengen, dan was het mij alsof de visschen in het water daarmede instemmen, en de palmen aan den oever in zalig medegevoel met de pluimen wuiven moesten. »En hier!
"Gisteren avond ontdekte ik, dat hij iets in 't schild voerde tegen u, doordat ik eenige woorden opving, die hij met een onbekende wisselde, die in de menigte verdween. 'Die zal niet door de visschen opgegeten worden, zooals zijn vader: dat zal je morgen 's zien', zei hij.
Het mannetje en het wijfje zijn innig aan elkander gehecht; zij zitten, als de eieren nog niet gelegd zijn, voortdurend naast elkander, vliegen gelijktijdig naar zee, visschen gemeenschappelijk en keeren te zamen naar het nest terug, waar zij later de zorg voor het broeden deelen.
In die vervlogen tijden sluimerde Nederland nog in eene onbekende toekomst. Een oud bosch had zijnen donkeren mantel over Frankrijk, België en Duitschland uitgestrekt; visschen, die thans niet meer bestaan, vervolgden elkander in de breede wateren; thans uitgestorven vogels zongen in de eilanden; voorwereldlijke kruipende dieren bewogen zich over de rotsen.
De blauwgrijze zee was zoo glad als een spiegel, massa's kleine vliegende visschen schoten voor de boot uit en ook andere visschen sprongen spelenderwijs, of nagejaagd door hun doodsvijanden uit het water.
"Mag ik u vragen, wat overheerlijk is, master Tapage?" vroeg Tom Turner deftig. "Wel, dat wij zoolang boven die zee blijven." "En waarom is dat overheerlijk? Ik begrijp niet...." "Wel, dan zal ons wel verlof gegeven worden om te visschen," zei de kok. "Zou het niet, master Turner?" Deze knikte bevestigend. "Daar zegt ge zoo iets," hernam hij. "Ik zal alles in gereedheid doen brengen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek