Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
In elk geval: als hij dit kwieke vrouwtje wil bedotten, moet hij vroeg opstaan, de generaal! Ondertusschen vertelt zij rustig verder: over haar arbeid aan het front, onder de soldaten. »Ik ben ook aangewezen voor de politieke propaganda in het Roode Leger, en dat doe ik eigenlijk 't liefst; het is zulk dankbaar werk.
"Hij zeide mij " "Hij! Wie?" "Monsieur Oliver; hij zeide mij, dat ik een duif moest krijgen," vertelt de jongen, "en ik ging naar het hok, en op de een of andere manier want ik haastte mij liet ik de deur open, en zij vlogen alle weg. Ik ging dadelijk naar hem toe, om het hem te vertellen." "En hij?" "Ik denk, dat hij ziek was.
Een groote liefde voor de menschen, die hem liefderijk ontvingen, vervult hem. Hij gaat vermoeid slapen, 's Morgens vindt hij de koffie dampend op hem wachten, hij is al een kind van het huis geworden. Begrijpt hij niet aanstonds hun eenvoudig leven, vertelt hij hun niet de droomen van zijn verleden? Zoo leert hij de heide kennen, haar bewoners en haar wilde verlaten schoonheid.
VIER EN VEERTIGSTE BRIEF. Sara aan Anna: Wed. Spilgoed wordt beter. Deze vertelt haar droevig leven een roman op zichzelf. Sara is hoogst ernstig gestemd en leert inzien, dat met liefde en huwelijk niet valt te spotten! Waarde Vriendin! Daar hebt gy immers niets tegen? Ik kon u wel wys maken, dat ik er ging om myn Fransch te onderhouên, doch dan jokte ik u wat voor.
»Wat bedoelt u?« »Dat uit te maken, laat ik aan jezelf over,« antwoordde mevrouw Maylie. »Ik moet nu naar haar terug. God zegene je!« »Ik zie u vanavond toch nog?« vroeg de jonge man gretig. »Strakjes,« antwoordde zijn moeder, »als ik van Rose terug kom.« »Vertelt u haar, dat ik hier ben?« vroeg Harry. »Natuurlijk,« antwoordde mevrouw Maylie.
Hij gebruikt geen theologie, geen allegorie, geen mythologie, ternauwernood eenige moraal; hij vertelt maar door, correct, moeiteloos, geheel adequaat aan het geval, maar toch inhoudloos en nooit treffend, met de mechanische uiterlijkheid, waarmee de bioscoop de werkelijkheid weergeeft.
Olivier de la Marche vertelt, hoe hij er in een de kleine hondjes keffen en de doggen bassen hoorde en trompetgeschal, alsof men in het bosch was. Vogelgeluiden, straatroepen, het slaggewoel werden in muzikalen vorm weergegeven. De theoretische analyse van het schoone is dus gebrekkig, de uitdrukking der bewondering is oppervlakkig.
En al wat je me vertelt, is zoo innig, innig treurig. Je bent sentimenteel! Dát is de zaak! Dezelfde dingen die mij doen lachen, doen jou huilen! Eigenlijk kan men niet anders verwachten van iemand met zoo'n uiterlijk als jij!... 't Was misschien nog maar het beste, als ik je alleen liet.
Apatoe heeft er schik in hem nog banger te maken door allerlei verhalen van hetgeen de tijgers in zijn land al durven doen; hij vertelt van kinderen, die uit het dorp werden weggesleept, van honden, die in het kamp onder de hangmat van hun meester werden overvallen.
Een gewone karaktertrek van het middeleeuwsch proza, het veelvuldig zinsverband met "ende", zooals men het nog kan opmerken bij elk kind dat iets vertelt, vertoont zich ook in dit proza. Hi is pelgrim ende hi siet sijn lanscap. Hi stridet in minnen om victorie, want hi siet sine crone."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek