United States or Afghanistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Die opruier had goede redenen om het ergste te vreezen, en nu liep hij in zwarte rouwkleederen achter Arius aan, dien hij nog maar enkele maanden geleden met grimmigen haat had vervolgd, en riep hem voortdurend den zinledigen versregel toe: "Zijt gij wijselijk man, dan helpe de wijze den wijze." »Of die armzalige bedelarij geholpen heeft, zullen wij later wel hooren.
1°. Door dien eenen versregel uit het voorstel van den minnaar te laten vervallen en toch Beatrijs haar bulder-antwoord te laten geven, wordt het vóórstel, in zijn juisten zin, pas verstaanbaar door de weigering ervan!
Het wonderlijke en onverklaarbare van de kracht der poëtische uitdrukking komt door dit voorbeeld duidelijk in het licht; de verwisseling van de woordjes "heel" en "zeer", die in wetenschappelijk proza waarschijnlijk overal, zonder eenige schade aan het geheel aan te brengen, zou kunnen geschieden, heeft hier, in een sonnet, tot gevolg, dat de versregel totaal wordt bedorven.
Tot de meest bekende behoort wel het raadseltje van Keizer Karels hond: 43. Keízer Kárel hád een hónd, Hóe héet Keízer Karels hond? De naam van den hond was Hoe. Let hier vooral weer op het stafrijm en eveneens op de allitteratie. Als tweede versregel hoort men vaak: "Ik leg het woord al in uw mond", of iets dergelijks, Deze regel is stellig een bijvoegsel van jongeren datum.
Het was een zinspeling op een versregel van Homerus, waarin deze de veelhoofdige regeering veroordeelde. Over het geheel kwam Cleopatra alles ter oore, wat zij omtrent de gebeurtenissen in de stad wenschte te weten, want men liet haar veel vrijheid.
De zin beheerscht hier de versmaat in die mate, dat men, om goed te lezen en aan den zin recht te doen wedervaren, genoopt is vlug over het einde van den versregel heen te glippen; ja, men kan meermalen schier niet anders lezen door den aard van het woord, dat op het eind staat.
Vooreerst dan bestaat de algemeene overtuiging, die door het zeer bekende spreekwoord wordt uitgedrukt, dat, waar de werkelijkheid ontbreekt, daar de schijn het beste is, en daarom leert men te recht reeds den knapen dezen versregel: De hoogste wijsheid is, op tijd zich zot te veinzen .
De stem van den zanger is al hooger geklommen; hij windt zich op en zijne oogen schitteren; de slavische versregel wordt afgebroken door zonderlinge geluiden, die elke frase van den zang doen uitkomen.
In waarheid prijkte zij met mooi blond haar en met een paar heldere bruine kijkers. De vergelijking van hare lippen met rozen, van haren hals met leliën en van haar welig ontwikkeld bovenlijf met de golven der zee, kon insgelijks, hoe weinig oorspronkelijk ook, er tamelijk wel mee door. Alleenlijk ware er tegen den versregel »slanker geen ree" eenige critische bedenking te opperen geweest.
Nochtans dunkt het hem niet voegzaam over hare lijfelijke schoonheid uit te weiden; liever vertelt hij van hare dagelijksche taak in 't klooster. en schildert welsprekend de onweerstaanbare macht en dwang der liefde. Ik heb twee woorden in den voorlaatsten versregel gecursiveerd: ge ziet, onze dichter windt er geen doekjes om.