Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Dat doe ik! dat doe ik! Omdat jij verstandig ben en onafhankelijk, omdat jij niet hengelt naar 'n man, jij vernedert je niet, jij verlaagt je niet: jij ben 'n vrouw, 'n mooie, echte vrouw.... O, nee, Max, juist niet.... 'n mooie, echte vrouw heeft niet zoo'n koud temperament als ik; die heeft wel degelijk verlangen naar liefde, al "hengelt ze dan ook niet naar 'n man", en ik....
Hartelooze menschen, die zich tot 't uitvoeren van zulk een straf willen leenen. Min vind ik dit van den Javaan, nog minder van den Europeaan, die zich daartoe vernedert.
Verlies ook niet uit het oog, dat gij, meester van Engeland, door uwe macht, Frankrijk, onzen vijand, kwetst en vernedert. "Ik werd deerlijk verslagen vóór Metz, alwaar ik veertig duizend man verloor; ik moest vluchten voor den koning van Saksen.
Een man, zoo als ik ben, vernedert zich niet om vooruit zijn stukken en zijn tooneelisten te prijzen; ik zeg slechts: zie goed toe, open de oogen wijd en maakt uwe handen vast klaar om te applaudisseeren. Hetgeen hij een fraai tooneelstuk noemde, was in werkelijkheid een pantomime; dat wil zeggen een stuk, dat met gebaren en zonder woorden gespeeld wordt.
Mij ook beschaamde de poging, welke ik bij u moest beproeven; maar de weldaad van edelmoedige menschen als gij zijt, vernedert niet, integendeel! Ik zal het Godelieve doen begrijpen, mijnheer. Zij zal komen om u te danken." Bazin Wildenslag ging ter deur uit. Als bezwijkend onder eene geweldige ontsteltenis, liet Bavo zich op een stoel zakken en legde het hoofd in de handen.
Ik was recht toornigjes op u, toen gy laatst by my waart: want ik meende, dat je zo niet tot het diepste van ons wegje waart doorgekropen; dat het allegaar zoo maar stukwerk was, om dat je zo weinig zin hadt aan Broeder Benjamin. Wat heb ik my voor den Here vernedert, om dat ik eenigen agterdogt omtrent dien Huichelaar plaats gaf!
Ik ben wel in practische dingen niet zeer ervaren, maar ik zal 't mij eigen maken, ik wil uw huishoudster zijn. Dank mij niet, ik doe het om.... "Ik moet u dankbaar zijn...." "Maar, mijn vriend, aan dat gevoel, waarvan ge zooeven spraakt, moogt ge u niet overgeven. U mag zich niet schamen voor hetgeen de roem van een Christen zijn moet. Die zich zelf vernedert, zal verhoogd worden.
"En waar men het tafelzilver niet eerst behoefde te lossen als men gasten wacht," viel zij in, wel wat ruw en bitter; maar de bitterheid was bij haar wel te verklaren en te vergeven. "Arme lieve! dat heeft u zeker een geducht offer gekost?" vroeg ik met deernis, want zij had tranen in de oogen. "Wat vernedert kost altijd," hernam zij.
Men verlangt van mij dat ik afstand zal doen van het zonnelicht en alsof het nog niet genoeg was op achttienjarigen leeftijd levend begraven te worden, vernedert men mij nog tot het dienen van roovers en moet ik 's nachts bij de dooden verblijven!" Bij deze gedachten, die mij vreeselijk mistroostig schenen en het inderdaad ook waren, begon ik hevig te snikken.
God vernedert mij uitermate, dacht ik. Zijn naam is gebenedijd." Het bleek seffens dat Johan Doxa zich aan geen de minste misdaad had vergrepen. Hij was wettig en kerkelijk getrouwd. Hij had dat zoo stillekens gedaan, en zijne neerslachtigheid, die daarop volgde, had geen andere oorzaak, dan dat hij 't over zijne tong niet kon krijgen om het aan Lieven te bekennen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek