Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Nadat wij een groote plaats en een gang waren doorgegaan, bereikten wij een soort van loods, die zeer donker en vermolmd er uitzag, en waarin de zon zeker nooit hare stralen had geworpen. Dit was nog leelijker en verschrikkelijker dan alles, wat ik tot nogtoe gezien had.
Het was een der meest rotte tijden uit de geschiedenis. Uitwendig scheen alles in groei en bloei. Inwendig was 't volksleven geheel vermolmd. De Pruisen hadden 't grootste stalen kanon tentoongesteld, dat totnogtoe gegoten was. Men lachte om dit ding. Trouwens, oppervlakkigheid en lichtzinnigheid was één der voornaamste kenmerken van dien tijd.
Het terrein bleek vlak en overal met zwaar hout begroeid. Het was er vochtig en koel en het rook er naar vermolmd hout onder het zware bladerendak dier reuzenboomen, waardoor nooit een zonnestraaltje tot den bodem kan doordringen. Varens en laag hout stonden aan den voet van dunne en dikke, soms metersdikke stammen, waaronder er waren die, naar schatting 40 M. en hooger moesten zijn.
"Wedden dat je het niet weet? Wat is het dan?" "Wel, water uit vermolmd hout." "Water uit vermolmd hout! Ik geef geen cent on water uit vermolmd hout!" "Niet? Heb je het dan nooit geprobeerd?" "Neen, ik niet, maar Bob Tanner wel." "Wie heeft je dat gezegd?"
Hier en daar was 'n deel vermolmd, maar 't luik, pas vernieuwd en geteerd, lei zoo solide als de deur van 'n brandkast. Zachjes loopend, keek-ie omlaag. De kleinste diepte was zeker dertig, veertig meter. Je kon je geen gemeener gevangenis fantaseeren. De dood, honger óf 'n verlossende begrafenis anders was 'r geen uitweg. In elk geval, hij zou 't mogelijke doen.
De meester was de eenige, die nog eenige blijken van moed gaf, maar op den langen duur begon ook hij in onze neerslachtigheid te deelen en verminderde langzamerhand zijn vertrouwen. Zooveel wij wilden konden wij drinken, maar eten niet, en de honger kwelde ons zoo vreeselijk, dat we eindelijk besloten waren om vermolmd, in water geweekt hout, te eten.
"De roem?" ging Rebekka voort; "helaas, is de verroeste wapenrusting, die boven het somber en vermolmd graf des strijders hangt, is het spoedig uitgewischte opschrift, dat de onwetende monnik nauwelijks voor den nieuwsgierigen pelgrim ontcijferen kan, is dit alles een voldoende vergelding voor de opoffering van iedere teedere genegenheid, voor een leven, in ellende doorgebracht, om anderen ellendig te maken?
Ja er was in Transvaal iets dat rot was en vermolmd, doch het schuilde minder in Pretoria dan in Johannesburg, minder bij de Regeering dan bij de mijnbezitters, minder bij de aangeklaagden dan bij de aanklagers! Wat raakte hun het stemrecht! Wat gaven zij om meerdere politieke voorrechten! De Transvaalsche Boeren moesten er onder dat was de hoofdzaak!
"Neen, man, je kunt er gerust op zijn, dat hij 't zoo niet heeft gedaan, omdat niemand in de stad zoo vol wratten zit als hij; en hij zou geen enkele wrat hebben als hij wist hoe je met water uit vermolmd hout werken moet. Ik heb op die manier wel duizend wratten van mijn handen doen verdwijnen. Ik speel zooveel met kikkers, dat ik altijd een hoop wratten krijg.
Den vloer in de kamer had het doorvreten, zòo dat de planken waren vermolmd en Nathan een ijzeren plaat had gelegd om 't gat en 't zwarte, moddrige sop waarin 't heele huis-boven z'n vuil loosde, te dekken. De kelder was bergplaats en winkel. 'r Hingen jassen en gelapte broeken er achter borgen ze de ton.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek