Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
Ik ben het kortschrift geheel , het zal mij heel wat moeite kosten het opnieuw aan te leeren. Het verblijf in Java's binnenlanden heeft hem spoedig de geriefelijkheden der beschaafde maatschappij . Het kind is zóó langen tijd in huis gebleven, dat het de buitenlucht geheel is. Gehecht verkleefd verknocht. Door liefde of genegenheid aan een ander verbonden.
Zóó waar, zeide haar echtgenoot, als het op die gelaatstrekken duidelijk te lezen staat, al heeft een kind het mij moeten wijzen. Zij was toch eene vrouw met edele eigenschappen, maar zij sprak deze woorden onder het woeden der partijschappen, in 1795, in tijden van blinden haat: zij met haar gansche geslacht getrouw aan het toen verwijderde vorstenhuis verkleefd.
Zich overmand ziende, wierp de nar zich eindelijk van het paard, drong in het dichte bosch, en ontsnapte, door de algemeene verwarring begunstigd, van het tooneel van het gevecht. Evenwel weifelde de dappere nar, zoodra hij zich in veiligheid bevond, een tijdlang, of hij niet zou terugkeeren en de gevangenschap van een meester deelen, aan wien hij hartelijk verkleefd was.
"Ja, heer oom," antwoordde Willem, "wij zullen voor Nox zorgen met liefde, niet alleen omdat hij een trouw en verkleefd gezel van onzen weldoener was, maar tevens in de overtuiging, dat onze bezorgdheid voor hem u in de wereld der zielen zal verblijden." "Dank, dank, mijn goede neef," zeide Reimond met innige tevredenheid.
Deze jongen is zeer aan zijn onderwijzer ~gehecht~; de hond is aan zijn meester ~gehecht~, en omgekeerd: de meester is aan zijn hond ~gehecht~. ~Verkleefd~ wijst aan, dat er een engere band bestaat, voornamelijk van onwankelbare trouw, waarmede men zijn ~meerdere~ aanhangt. Het volk gevoelde zich ~verkleefd~ aan den vorst.
"Inderdaad, Tancmar is mij zeer verkleefd, en ik ben hem er dankbaar voor; maar ik wil mij door zijnen raad tot geene onvoorzichtigheid laten drijven. Niet alles, wat hij over de Kerels zegt, is gegrond." Willem van Normandië wenkte den hofraadsheer Tancmar. Deze bracht zijn paard nevens de vorsten.
Ook dreef de rampspoed en het ongeluk ongevoeld boven mijn hoofd: mijne glorie en mijn onverderfbaar geluk bestonden en rustten in uwe edele ziel, die mij hare hoogschatting en hare genegenheid geschonken had. Weet gij niet, Gustaaf, in hoeverre de geest, die in mij leeft, zich aan u verkleefd heeft, daar een woord van u, zoet of straf, de bestendige gevoelsmeter van mijn hart was?
Ware zij onwetend geweest, dan hadde zij zeker in de nederige, in de woeste wereld, waarin zij gedwongen was te leven, de verhevenheid des harten en de klaarheid des geestes verloren; maar het onderwijs heeft ze voor verlaging behoed en ze mij wedergeschonken, zuiver, edel en verkleefd als een engel van goedheid en van liefde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek